Een Nieuwe Dageraad

Geneeskunde van de Toekomst

Door Dr Patrick Quanten MD

Een nieuwe dageraad breekt aan in onze Westerse Wereld. Een licht van herkenning begint te schijnen aan de horizon. Het is een lange nacht geweest maar eindelijk vertoont de voorspelling van een moedige nieuwe wereld tekenen dat deze eraan komt.

De belofte om alle antwoorden op de levensvragen te vinden, die gemaakt werd door het medische beroep in hun geloof dat de technologie de ingewikkeldheid van de natuur gaat ontrafelen, begint hol te klinken. Ondanks al de ruimte, tijd en energie (inclusief een enorme financiële invoer) die onze maatschappij gewijd heeft aan de zoektocht naar de Fontein van de Jeugd, lijdt onze bevolking meer en meer aan ziektes en ongemakken. De technologie vraagt zelfs nog een grotere toewijding van onze mensen om hun leiderschap te volgen naar de volgende stap in de wereld van het intracellulair onderzoek, in het geloof dat het antwoord voor de levensproblemen te vinden is in een paar proteïnen, een mineraal, een molecule of een atoom. Niet alleen waren de resultaten van deze epische trip uitermate ontgoochelend (theorieën over de oorzaak van ziektes moesten drastisch gewijzigd worden; van therapieën werd bewezen dat ze ondoeltreffend waren of zelfs gevaarlijk; de berg van onverklaarde fenomenen is nog altijd even hoog), maar tegelijkertijd raken onze middelen uitgeput om deze epische expeditie van al het nodige te voorzien. Het geld raakt op. De kostprijs van de medische dienstverlening in onze Westerse cultuur blijft stijgen in die mate dat het nu één van de belangrijkste factoren is van onze economische terugval. De dienst die de gezondheid snel en efficiënt terug moest brengen, en hierdoor de maatschappij moest voorzien van een sterke economische werkkracht, hebben meer en meer mensen ziek gehouden, waardoor ze niet in staat waren bij te dragen aan de productieve kant van onze economie, waardoor de passieve last aan de non-productieve kant bleef. Een stijgend aantal mensen put nu de economische middelen uit die voorzien worden door een snel afnemende hoeveelheid werkkrachten. Onze medische inspanningen hebben een beschamend belangrijk deel bijgedragen in het creëren van dit onevenwicht, dat niet langer houdbaar is. Het is echt beschamend, vooral als we kijken naar de mensen die in goede gezondheid verkeren en van hen ontdekken dat wat er echt nodig is voor een goede gezondheid eigenlijk goedkoop is en dat het overal beschikbaar is. De Natuur heeft ons voorzien van dat ingrediënt dat de Medische Diensten in onze Westerse cultuur niet hebben kunnen leveren: natuurlijk instinct.

Elke ziekte is een uitdrukking van een onevenwicht in de levensenergie. Dit onevenwicht wordt altijd veroorzaakt door een strijd, een gevecht, een blijkbare onkunde van twee tegengestelde krachten. Deze strijd kost pijn en hitte. Dat deel van het lichaam waar deze strijd zich manifesteert wordt een slagveld, waar branden oplaaien, waar vernieling heerst. We lijden pijn. We zijn ziek. Dus hebben we behandeling nodig. Dit kan betrekking hebben op drie verschillende niveaus.

Ten eerste, we kunnen de symptomen bedekken, ze wegnemen. We kunnen de pijn laten verdwijnen; of meer correct we kunnen onze zintuigen verdoven voor de pijn. Onze maatschappij heeft opmerkelijke vaardigheden ontwikkeld op dit gebied, gaande van medicijntherapie, tot gesofisticeerde chirurgie, tot het veranderen van boodschappen die in de zenuwen zitten (TENS-machine), tot het veranderen van de manier waarop de hersenen de inkomende boodschappen lezen (sommige hypnotherapieën; positieve confirmaties). Het omgaan met de pijn, het proberen te reinigen van het slagveld, verandert de oorlog niet. De twee tegengestelde krachten gaan nog steeds door met vechten, zelfs als ze een ander slagveld moeten uitzoeken. Zelfs als de symptomen met succes verwijderd zijn, blijft de oorlog voortduren, "tot de dood ons scheidt".

Ten tweede, we kunnen streven naar een intellectueel begrijpen van de onderliggende krachten. Dit heeft betrekking op het verwerven van een inzicht in de relatie tussen wat we doen en onze gezondheidstoestand. Een echt begrip van de mogelijke gevolgen van slechte eetgewoontes, medicijngebruik, emotionele impact (problemen in relaties, op het werk, enz..) kunnen leiden tot een verandering in het gedrag of de omstandigheden. Dit kan de stress op het slagveld enorm verminderen en kan helpen om het evenwicht van de gezondheid terug te herstellen.

Jammer genoeg lijkt, voor de meesten onder ons, het begrijpen van de logische oorzaak-en-gevolg link niet alle antwoorden op te leveren. Weten dat het proces van levercirrose begonnen is zal de alcoholist niet doen stoppen met drinken; weten dat haar echtgenoot haar slaat houdt de mishandelde vrouw niet tegen om terug in de relatie te stappen, zelfs niet de angst om het leven er bij te verliezen; weten dat kanker veroorzaakt wordt door onderdrukte woede en afkeer stopt de wilde verspreiding van de cellen niet; weten dat angina eigenlijk een probleem is van Liefhebben zal de geblokkeerde aderen niet vrijmaken.

Dus als noch onze therapieën, noch ons begrip van de ondermijnende factoren onze ziektes genezen, wat kunnen we dan nog doen? Het antwoord is volledige aanvaarding.

Overweeg het volgende:

In de natuur speelt alles en iedereen een rol in de grote evolutie. Elke actie, elke niet-actie, elke gebeurtenis of toeval is een vitaal element in de groei van het Universum. Het dier dat ten prooi valt voor het roofdier, en wild in stukken gescheurd wordt, draagt een essentieel stuk bij aan de puzzel, die uiteindelijk het totale beeld van het Universum zal prijsgeven. Maar ook het roofdier, dat de kans greep die hem aangeboden werd, vervult een gelijkaardige taak. Er bestaat geen goed, beter of slechter; er bestaat geen juist of verkeerd; alles is goed. Alles is essentieel en noodzakelijk in de Beweging van Alle Dingen, zelfs als dit ons menselijk begrip te boven gaat. Omstandigheden, ongeacht of deze globaal, regionaal, of persoonlijk zijn, vertonen zich allemaal als deel van de voorwaartse beweging, als deel van de natuurlijke drang om het Universeel Beeld te vervolledigen. De Natuur is eerlijk, rechtvaardig en mooi.

Als deel van de Schepping heeft het Menselijke Wezen in onze Westerse Cultuur heel hard geprobeerd om het beter te doen dan de Natuur. Niet alleen produceren wij betere lucht in flessen, zuiverder water, gezonder voedsel enz.. dan de Natuur, maar we voorkomen ook, bij wet, dat sommige diersoorten uitsterven, we verhinderen dieren van zelfmoord te plegen, en we vernietigen dieren die ons leven binnen dringen en onze uitbreiding belemmeren. We oogsten nu de vruchten van onze daden. De Natuur slaat terug en toont ons dat het een Nooit Eindigend Verhaal is, en een eeuwige strijd die we niet kunnen winnen. De reden hiervoor is dat de Natuur het beter weet, en altijd een manier zal vinden om ons te tonen dat zij alle antwoorden bezit.

Dus misschien heeft alles wat er met ons gebeurt een doel. Wat er ook met ons gebeurt, het maakt deel uit van een lange, kronkelige weg die de evolutie volgt om het uiteindelijke Beeld van het Universum te creëren. Wat er ook met ons gebeurt, het is onze bijdrage, op dit ogenblik in de tijd, naar de reis van het geheel van de Schepping. Wat er ook met ons gebeurt is rechtvaardig. Door het aanvaarden van de Natuur en al zijn wetten leggen we ons leven in de handen van de enige standvastige, permanente en juiste Moeder die er is.

Laten we proberen om deze punten nu dichter bij elkaar te brengen. Pijn is de uitdrukking van een gevecht, van een onevenwicht in vitale energie, die we lijken te veroorzaken door "het overtreden van de Wet van de Natuur". Als we gewoon achterover zouden kunnen leunen en "de Natuur zijn gang laten gaan", dan zou alles goed zijn.

Fout.

Ja, het is waar dat pijn een rechtstreeks resultaat is van het niet aanvaarden van het Leven zoals het is, op dit ogenblik in de tijd. De pijn en het ongemak worden zeker veroorzaakt door ons voortdurende streven om groter en beter te bereiken. Wat we eigenlijk zien is dat elk streven om iets te bereiken, inclusief een goede gezondheid, eeuwige jeugd (lang leven), of spirituele verlichting, dezelfde pijn veroorzaakt, dezelfde gevechten op gang brengt. Maar het is niet waar te zeggen dat een passief leven van "achterover leunen" en "de natuur zijn gang laten gaan" dan volkomen pijnloos is. Om het niveau van pijn en ongemak te verminderen moet men de kansen grijpen zoals ze aan ons vertoond worden om te leren en zich te ontwikkelen; precies zoals het roofdier de kans moet grijpen om zichzelf te voeden als de prooi zich vertoont, anders zal hij van honger sterven. Anderzijds, als we onszelf forceren om kansen te creëren die ongeschikt zijn dan vertrekken we met lege handen; precies zoals een roofdier dat wanhopig is naar voedsel erin stormt en telkens opnieuw de prooi afschrikt.

De feedback die we krijgen van de Natuur laat ons weten waar verder te gaan en waar te stoppen. Bepaalde dingen zullen zich ontwikkelen zonder inspanning, anderen zullen hard werk vergen, pijn en ongemak. Geen enkel doel of richting moet onuitgedaagd blijven; we moeten voorbereid zijn om eender welk doel los te laten als hetgeen we doen resulteert in eender welke vorm van pijn. Op deze manier bewandelen we de weg die de Natuur voor ons voorzien heeft; we brengen evenwicht in ons leven; we blijven pijnvrij, rustig en vredig.

We moeten aanvaarden dat ons leven is zoals het is, inclusief de ongelukken, de ziektes, de beperkingen. Maar we moeten voortdurend alert blijven om het evenwicht van de Natuur in ons Leven te bereiken en te behouden. Geluk wordt geboren in aanvaarding, en gekoesterd door de kennis dat "alles goed is".

We moeten geen doelen nastreven die door onze logische geest vooropgesteld zijn. We moeten niet tussenkomen in de weg van de Natuur om eender welke vorm van voordeel te bekomen, of dit nu op het fysieke, psychologische of emotionele vlak is.

Laten we nu terugkeren naar medische hulp. Wat is het dan dat we kunnen doen om mensen te helpen om een gezonder leven te leiden?

Van binnen in onze eigen aanvaarding kunnen we enkel hopen om een ondersteunende rol te spelen, en toe te laten dat alles wat er moet gebeuren zal gebeuren. Elke echte genezing komt van binnen in onszelf en zal zich alleen voordoen als men er klaar voor is. Als je wilt helpen, dan verzeker er je van dat hetgeen je eigenlijk doet, is de pijn van de andere persoon vast te houden. Hou ze gewoon vast, doe er niets mee. Creëer een veilige omgeving waarin de persoon zijn of haar pijn kan toelaten aan de oppervlakte. Hou ze dan daar, en als en wanneer de persoon er klaar voor is, dan kan hij/zij de pijn aankijken, volledig ervaren, uitgebreid voelen, en beslissen wat hij/zij ermee wil doen. Laat jezelf alleen toe om de spiegel vast te houden, en alleen maar als je hiervoor uitgenodigd wordt. Kom nooit tussen in het beeld dat vertoond wordt, op geen enkele manier, in geen enkele vorm. De Dokter van de Toekomst zal naar waarde geschat worden voor zijn vaardigheden om de spiegel vast te houden zonder te bewegen.