Wetenschap en Godsdienst

Door Dr Patrick Quanten MD

De Bijbel zegt dat de eerste schepping het Licht was.

In de oudste Hindoe geschriften, de Upanishads, vindt je dezelfde verklaring, dat in het begin Brahma, hetgeen "de Schepper" betekent, het Licht maakte, en uit het Licht maakte Hij alle andere vormen.

De Egyptische en Druïde priesters, zoals vele andere mensen uit de oudheid, aanbaden de zon, omdat ze deze zagen als de Vader van al het leven. Voor de oude Egyptenaren was Licht het meest spirituele van alle materiële dingen.

Tijdens de laatste tientallen jaren heeft wetenschappelijk onderzoek meer bevestiging gevonden dat alle materie uiteindelijk een condensatie is van stralingsenergie, ofwel, van Licht. Het is mogelijk om in een laboratorium Licht om te vormen naar materie, en om materie terug om te vormen tot Licht. Met andere woorden, de wonderlijke structuur van het materiële universum dat we rondom ons zien, hard vast materiaal, bestaat niet als je het dieper onderzoekt en zijn ware aard probeert te vinden. Het lost op en wordt het meest onvatbare van alle dingen, Licht.

De materialist kan niets verweten worden voor zijn algemene geloof dat alle materie bestaat, omdat hij zich niet bewust is van de uiteindelijke waarheden. Men kan het hem enkel verwijten als hij het niet verder wil onderzoeken. Als hij het niet probeert te onderzoeken, dan kan hij nooit de waarheid vinden. Onwetendheid kan vaak vergeven worden, maar de wil om onwetend te blijven niet, in wetenschappelijke termen.

Als, zoals de wetenschap al ontdekt heeft, materie uiteindelijk een éénheid is, dan kunnen alle verschillende soorten materie opgelost worden in een enkelvoudige Kracht. Deze enkelvoudige Kracht is de bron van het universum waaruit de veelheid van voorwerpen en krachten, die we rondom ons zien, ontstaan zijn. Er is één wortel, een enkelvoudige wortel, en al het andere is gegroeid, heeft zich ontwikkeld of is geëvolueerd uit deze wortel. En als we deze wetenschappelijke zoektocht naar Waarheid verder zetten en deze Ultieme Kracht vinden, die de wortel van alles moet zijn, dan ontdekken we dat we de oudste leringen in de wereld bevestigen.

Onze atomische wereld als basis van alle materie, waarbij het vaste atoom beschouwd werd als de ultieme bouwsteen van het universum, wordt door elkaar geschud. Toen we het atoom gingen splijten en kleinere en kleinere "stukjes" materiaal vonden, van elektronen, naar protonen, naar deuteronen, naar quarks, hebben we de materie gevolgd tot deze verdween in energie.

Licht zelf heeft getoond dat het zich gedraagt op een deeltjesachtige of een golfachtige manier, afhankelijk van hoe we het bekijken. Deze twee vormen zijn volledig uitwisselbaar omdat we een lichtdeeltje kunnen omvormen naar een lichtgolf (energie) en vice versa.

Atoomtheorieën bestonden al lang, maar enkel de moderne wetenschap heeft het atoom gezien. Het geloof dat alle dingen gemaakt zijn uit een enkelvoudige stof is even oud als de gedachte zelf, maar nu zijn we in staat om de éénheid van de natuur te ontvangen, niet als een dogma zonder basis of een hopeloze verzuchting, maar als een principe van wetenschap gebaseerd op bewijs dat even scherp en duidelijk is als alles wat we kennen. Deze enkelvoudige stof werd nu geïdentificeerd als zijnde Licht, energie.

Als alle materiële voorwerpen, zonder uitzondering, of je nu je eigen fysieke lichaam neemt of de stoel waar je op zit, als dit allemaal niets méér is dan de condensatie van stralingsenergie, dan moet deze energie overal aanwezig zijn. Precies hetzelfde als de geschriften zeiden over God!

Nu verschijnt God in een meer voldoening gevend concept dan de theologische opvatting van een God, die enkel een glorieus menselijk wezen is, een God gemaakt naar het evenbeeld van de mens, die eigenlijk doet wat Hij wil met de menselijke wezens en de universums. Is het niet beter om te geloven, evenals intellectueel te kunnen bewijzen, dat God een Oneindige Kracht is? Deze Kracht ligt aan de basis van alle andere Krachten en aan de basis van elk materieel gecreëerd ding. Deze Kracht is overal aanwezig en is hierdoor binnen in ons en altijd binnen bereik.

De cirkel heeft zichzelf dus gesloten, en de meest oude leringen over God zijn terug gekomen, alleen deze keer versterkt en ondersteund door de wetenschap. Dit is niet langer alleen maar gebouwd op basis van geloof en intuïtie, maar nu ook op intellect en rede. God is het waard vereerd te worden omdat het niet langer een relatief concept is, maar het is het ultieme concept dat de mens kan hebben. Hij kan geen hoger concept bereiken, daardoor kan zijn psyche tot rust komen.

Het vinden van God wordt nu een eenvoudige, maar niet noodzakelijk een gemakkelijke, taak. Omdat God, de Bron van Energie, overal is, kunnen we deze energie binnen in onszelf vinden. Als we dichter bij onszelf komen dan bij eender wat in het universum, dan kunnen we veilig stellen dat we onszelf beter kennen dan eender wat. Er is geen betere plaats om onze zoektocht naar God te beginnen dan precies hier, en nu! Je zal God binnen in jezelf vinden, op dit ogenblik. Je zal God zien in alles en iedereen nadat je God in jezelf hebt gezien.

Een Zinnige Godsdienst

Als je de definitie van het woord godsdienst gaat bestuderen dan zal je ontdekken dat het afstamt van het Latijn en "zich verbinden" betekent. Zich verbinden met wat? Duidelijk, zich verbinden met God. Als we rondkijken naar de toestand van de orthodoxe godsdiensten in de wereld dan zullen we moeten toegeven dat ze allemaal gefaald hebben om dit te doen. Waarom?

Ten eerste moet je begrijpen hoe de godsdienst zich historisch ontwikkelde. Godsdiensten centreren zich in het begin rond één man, één persoonlijkheid die op de één of andere manier een openbaring krijgt of verlichting van God.

Dan schrijft hij ofwel deze openbaring op of geeft deze door aan een aantal mensen via het gesproken woord – meestal aan velen, omdat als hij zich bewust is van zijn missie als een profeet, hij zal proberen zoveel mogelijk mensen te bereiken. Als hij alles bereikt heeft wat hij kan, dan vindt hij een paar mensen die hem kunnen begrijpen, en deze worden zijn leerlingen en zijn apostelen. De anderen, de massa, worden zijn volgelingen.

Als zo een profeet neerdaalt in het publieke gezichtsveld, dan doet hij dit met een helder gevoel over de missie, die hem door God gegeven werd, namelijk om een nieuwe spirituele impuls te brengen aan de wereld. Hij weet maar al te goed dat de motiverende factor niet zijn eigen persoonlijke kracht of wijsheid is, maar dat hij een instrument is waardoor de Hogere Kracht, De Bronenergie, kan stromen. Hij moet alleen de boodschap brengen; de wereld kan deze aannemen of verwerpen.

De speciale volgelingen of discipelen van een profeet zullen niet alleen de eigenlijke leringen ontvangen, die hij aan hen geeft, maar ook wat er achter de woorden schuil gaat. Dus, als de discipelen de juiste houding van absoluut vertrouwen hebben, dan zal de stroom van Bronenergie door de boodschapper hen ook dichter brengen bij het vervullen van het ware doel van hun incarnatie. Er is maar één reden waarom wij op aarde zijn, en dat is om ons ware Spirituele Zelf te vinden, ons ware Innerlijke Wezen.

Het werk van een profeet bestaat eigenlijk uit het planten van de zaadjes, waarvan de oogst door latere generaties zal waargenomen worden. Als een profeet zijn werk beëindigd heeft, verdwijnt hij en dan zien we het begin van een georganiseerde godsdienst. Tijdens zijn eigen leven is de profeet niet geïnteresseerd in organisatie; hij komt niet om een materieel iets te geven, maar datgene dat voor eeuwen zal verblijven in het hart van zij die gevoelig genoeg zijn om dit te beantwoorden. Hij komt ook niet om een externe organisatie op te richten; deze wordt gestart door zijn volgelingen, en meestal na zijn dood. De discipelen komen samen en vormen een broederschap, of een kerk, iets wat hen samen houdt en een uitdrukking naar buiten toe geeft van de Innerlijke Lering en Aanwezigheid, die zij zelf gevoeld hebben.

Dit is het begin van elke kerk en elke externe godsdienst. In de dagen die het dichtst liggen bij de stichter is de godsdienst meestal zuiver. Ze drukt datgene wat de profeet onderwezen heeft uit. Maar als de tijd verstrijkt degenereert ze, en wordt dikwijls eerder georganiseerd bijgeloof. Ze begint de Geest te verliezen, en buigt sterker naar de letter. De volgelingen beginnen te kibbelen onder elkaar over wat hij echt gezegd heeft, of wat hij bedoelde met wat hij zei. Geleidelijk aan krijgen ze meningsverschillen en tengevolge hiervan scheiden ze.

Dat is natuurlijk, omdat ze discussiëren over het lichaam, niet over de Geest. Het echte ding, de Innerlijke Geest, zal nog een tijdje aanwezig blijven. Dit kan nog enkele eeuwen duren, en dan zal ook dit langzaam wegdeemsteren en uiteindelijk verdwijnen. Geen enkele godsdienst zal eeuwig blijven duren. Datgene wat achter de godsdienst ligt zal alleen eeuwig blijven duren en zal altijd nieuwe incarnaties vinden.

De originele visies en revelaties van de grote heiligen zijn verminkt door hun onwetende volgelingen of ingekrompen door hun kwezelachtige dwepers. Toch mogen we niet ontmoedigd worden als we merken dat godsdiensten de neiging hebben om af te breken en te desintegreren. Dit is onvermijdelijk. Ze verschijnen, groeien, en kwijnen dan weg. Dus als je begrijpt dat ze eigenlijk een wet van de natuur volgen, dan aanvaardt je dit, en weet je dat als een godsdienst afsterft, een andere zal verschijnen om zijn plaats in te nemen. In de wereld zie je vandaag de dag dat de meeste bestaande orthodoxe godsdiensten de neerwaartse weg ingeslagen zijn.

Oude geschriften en filosofieën bieden zeer weinig soelaas omdat de aantekeningen zelden in hun volledige zuiverheid tot ons gekomen zijn. Er is mee geknoeid en ze werden geïnterpreteerd door onwetende en bevooroordeelde mensen.

Desalniettemin, moeten we toch een soort van godsdienst hebben. Als we geen enkele orthodoxe cult kunnen aanvaarden, dan moeten we een soort van relatie uitwerken tussen onszelf en God. Bestaan er richtlijnen waar we op kunnen vertrouwen?

Ten eerste moet godsdienst een persoonlijk iets zijn, een relatie tussen jezelf als een individu en God, de Bronenergie. Georganiseerde instellingen zijn door de mens gemaakt; zij zijn God niet. God is een geest, een energie, die je kan vinden in je eigen hart en in de intimiteit van je eigen meest intieme gevoelens. Er is geen kerk of geen tempel nodig.

De enige manier waarop een godsdienst zich kan vestigen is door verering, niet door te argumenteren of te discussiëren. Je moet de Bronenergie vereren in je eigen privé vertrekken en je eigen privé gedachten en emoties en dit voortdurend.

De eerste stap in elke waardevolle studie is nederigheid. Het aannemen van de houding van een kind dat weet dat het niets weet, is essentieel voor jou om iets goed te kunnen leren.

Vraag geen gunsten aan God. Als God overal is en de kern van je wezen is, dan weet jij wat je nodig hebt. Het enige waar je naar moet vragen is meer licht, meer begrip, meer kracht, maar je kan in vrede rusten in de wetenschap dat zelfs al dit verborgen ligt in jezelf. Door het lichaam en de gedachten te kalmeren zet je de voorwaarden goed zodat de boodschappen van diep binnenin naar de oppervlakte kunnen komen, de innerlijke stem gehoord kan worden, de realiteit gezien kan worden. Als je een inspanning kan leveren om je psyche het zwijgen op te leggen dan betekent dit dat je begint je persoonlijke leven te vergeten. Het persoonlijke ego is niets meer dan de totaliteit van je gedachten. Het tot zwijgen brengen van je persoonlijke gedachten zal de invloed van het ego verminderen en de kracht van de Bronenergie versterken, waaruit de kern van je wezen gemaakt is.

De Stem van de Stilte is beter dan de Stem van de Priester!

Het is niet nodig dat je lid wordt van een orthodoxe godsdienst of naar de kerk gaat. Godsdienst is bedoeld om de mens los te maken van zijn materiële wensen, om ervoor te zorgen dat hij niet alleen werkt aan materiële dingen, maar aan boven-fysieke dingen. Als de echte godsdienst gevonden is, dan zal al het andere slechts een vervangmiddel zijn en zelfs een degradatie. Echte godsdienst zal je verbinden met God, en dat is de echte essentie van verering.

Hoe zal dit invloed hebben op je eigen innerlijke reacties naar het leven toe?

Ten eerste zal je de houding aannemen van welwillendheid naar alle mensen toe, omdat je zal weten dat iedereen afkomstig is van een gemeenschappelijke bron. Ongeacht hoe mensen zich gedragen, of wat ze ook mogen zeggen, of hoe erg ze hun spirituele natuur en oorsprong vergeten zijn, of hoe beestachtig hun gedrag is, je zal je realiseren dat ze dit enkel doen uit onwetendheid.

De tweede manifestatie van echte godsdienst is verdraagzaamheid. Welwillendheid zal niet beperkt zijn – je kan dit niet reserveren voor de goede mensen en verbergen voor de slechte. Of het nu de ergste misdadiger is of de grootste Heilige, ze hebben beiden evenveel recht op jouw welwillendheid. Verdraagzaamheid betekent het plan achter het universum begrijpen, hetgeen de evolutie van alle schepsels omvat. Juist zoals materie geëvolueerd is uit Oerlicht, zo moeten menselijke wezens groeien en evolueren met vallen en opstaan. Ze staan allemaal op verschillende sporten van de evolutionaire ladder en als ze zich op de onderste sport bevinden, dan zullen ze later op de bovenste staan.

Het derde essentiële punt is hoop. Je moet vertrouwen hebben dat achter de ergste toestanden en omstandigheden nog altijd een goddelijk plan in werking is. Alles gaat goed met de wereld. Wat er ook gebeurt, gebeurt in functie van de ultieme evolutie van de mensheid. Hoe wanhopig de dingen ook mogen lijken met jezelf of met de wereld, toch moet je blijven hopen en je blijven vastklampen, in de wetenschap dat het wiel zal draaien. Ons leven is gewoon een spirituele opvoeding, en lijden maakt er deel van uit. Aan al het lijden moet een einde komen, zoals de nacht eindigt als de dageraad arriveert. Geef de hoop nooit op.

Het vierde punt van echte godsdienst is dienstbaarheid. Niet in de zin dat we rond moeten lopen en druk bezig moeten zijn en zelf een ergernis worden voor andere mensen. We moeten een innerlijke toewijding bereiken, een wens om constructief te zijn in het leven, en om iets waardevol te doen voor de mensheid, hoe klein de dienstverlening ook is, hoe beperkt het bereik ook is. Je moet leren dat we in oorsprong allen één waren en dit moet je tot uitdrukking brengen op het materiële vlak door welwillendheid en een innerlijke houding van dienstbaarheid. Als je de juiste geestesingesteldheid hebt dan zal je merken dat het er niet toe doet wat je doet, maar hoe je het doet, omdat de houding die je aanneemt naar je werk toe en de efficiëntie waarmee je probeert het te doen de uitdrukking zal zijn van je godsdienst. Al je werk is waardevol, vooropgesteld dat het gebeurt voor het hoogste goed van het universum, niet voor persoonlijk gewin.