Nieuwe Vaccins voor Nieuwe Doeleinden

 Patrick Quanten

 

De druk van de overheid op niet-gevaccineerden en op de campagnevoerders neemt exponentieel toe. Voor mij persoonlijk is dit geen zorgwekkende trend maar iets dat ik verwelkom aangezien ik het zie als het einde van een tijdperk. Wanneer er zoveel druk nodig is om een product te verkopen en de marktwaarde te handhaven dan ben ik ervan overtuigd dat de markt, en hieraan gekoppeld de valse wetenschap die deze waanzin onderpint, op het punt staat in te storten. Ik heb dit al een tijd geleden aangekondigd toen de industrie plots een hele serie nieuwe vaccinaties op de markt wierp tegen een heel ander soort ziekten waarvan professoren en leidinggevende onderzoekers binnen het medische beroep zelf beweerden dat het heel ver gezocht was en onwetenschappelijk. Overheden hebben er snel voor gezorgd dat ze monddood gemaakt werden en dat de campagne om de bevolking te overtuigen van het nut en de noodzaak van deze mirakeloplossingen ongestoord verder kon gaan.

Naast de goed gedocumenteerde neveneffecten van vaccins welke gelinkt zijn aan ingrediënten zoals thimerosal (kwik) en aluminium, die beiden neurologische schade veroorzaken waarvan autisme maar één uitdrukking is, krijgen we meer en meer rapporten onder ogen over een verdrievoudiging van mannelijke neonatale autisme en MS veroorzaakt door het hepatitis B vaccin. Weer andere rapporten leggen een link tussen auto-immuun ziekten en het HPV vaccin. Het is algemeen bekend dat zulke zwaar schadelijke effecten veroorzaakt worden door het adjuvants van het vaccin, de toxische stof die eraan toegevoegd wordt om een groter, een waarneembaar, antwoord te krijgen van het immuun systeem vergeleken met wanneer enkel het antigeen, het vreemde materiaal, wordt ingespoten. We weten nu ook dat de meest effectieve adjuvants deze zijn die op olie gebaseerd zijn. Deze brengen serieuze veranderingen teweeg in het immuun systeem zelfs wanneer er maar enkele moleculen worden ingespoten. Sinds begin 1930 zijn de olie gebaseerde adjuvants enkel toegelaten in experimenten met dieren.

Dr Jules Freund, de uitvinder van de olie gebaseerde adjuvants, waarschuwde in 1956 dat in dieren die met zijn formule ingespoten werden vreselijke ongeneeslijke condities werden waargenomen zoals het stoppen van de productie van sperma, allergische encefalomyelitits (het dierenequivalent van MS), allergische neuritis (kan leiden tot verlamming) en andere zware auto-immuun aandoeningen. Adjuvants zorgen ervoor dat het immuunsysteem de capaciteit verliest om een onderscheid te maken tussen wat “zelf” is en wat vreemd is, waardoor het het eigen weefsel gaat aanvallen in plaats van het te beschermen.

Wanneer Michael Whitehouse en Frances Beck van de UCLA Medische School squalene in ratten en cavia’s inspoten in de 1970 vonden ze geen olie méér efficiënt dan squalene in het teweegbrengen van de dierenversie van artrose en multipele sclerosis. Dr Johnny Lorentzen, een immunoloog aan het Zweedse Karolinska Instituut toonde aan dat door in te spuiten, en enkel en alleen door in te spuiten, “anders onschuldige moleculen zoals squalene een zelfvernietigende respons in het lichaam veroorzaken”. Andere onderzoekscentra hebben ook aangetoond dat het immuunsysteem antilichamen aanmaakt tegen squalene, maar enkel wanneer het ingespoten wordt. De fel bejubelde onderzoeksjournalist Gary Matsumoto beschrijft dat het geheime ingrediënt van het experimentele antrax (miltvuur) vaccin, squalene, verantwoordelijk gesteld wordt voor de verwoestende auto-immuun ziekten en voor het overlijden van vele Golf Oorlog veteranen. Dit ingrediënt wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt (MF59). Er is een overeenkomst tussen de ziekten in dieren die veroorzaakt worden door squalene en deze die we tegenkomen in mensen die met de olie geïnjecteerd zijn: reuma, multipele sclerosis en systeem erythematosus. Van deze drie ziekten is aangetoond dat ze veroorzaakt wordt door deze olie maar er bestaat nog een lange lijst van auto-immuun ziekten bij mensen die aan squalene injecties gerelateerd worden. Er is nu data van tien verschillende laboratoria in de USA, Europa, Azië en Australië waar men aantoont dat op squalene gebaseerde adjuvants auto-immuun ziekten kan veroorzaken in dieren. De Poolse Academie voor Wetenschappen heeft aangetoond dat in dieren squalene op zich zelf catastrofale beschadiging van het zenuwstelsel en de hersenen kan veroorzaken. Maak je niets wijs, squalene adjuvants is een sleutelelement in een volledig nieuwe generatie van vaccins die hun opwachting maken voor massa immunisatieprogramma’s over de hele wereld.

Naast het antrax vaccin, waar dit verhaal begon, vinden we squalene ook terug als een belangrijk ingrediënt van Fluad, een griepvaccin dat in Italië tot 1977 een licentie had en MF59 bevatte als squalene adjuvants. De testen die “bewezen” dat het veilig was werden uitgevoerd op oudere mensen in verpleegtehuizen met een gemiddelde leeftijd van 71,5 jaar. Alle auto-immuun symptomen zoals gewrichtspijnen of vermoeidheid blijven hierdoor verborgen en worden als normaal voor hun leeftijd beschreven. De diagnose stellen van een auto-immuun aandoening kan soms jaren duren omdat de initiële tekens en symptomen vaak heel vaag zijn en in deze “veiligheidsstudie” werden enkel deze neveneffecten genoteerd die erg genoeg waren om een dokters consultatie te rechtvaardigen binnen de zeven dagen na de vaccinatie.

Op 9 februari 2005 werd een nieuw adjuvants goedgekeurd voor gebruik in Fendrix, een verbeterd hepatitis B vaccin dat men ging gebruiken bij mensen die een klein immuunreactie getoond hadden en bij mensen die een hoog risico liepen op het ontwikkelen van hepatitis B. Het adjuvants heet ASO4, hetgeen een derivaat is van het lipide A molecule. De volledige naam is monofosforyl lipide A (MPL). En wat maakt dat nu uit? Lipiden zijn oliën/vetzuren en er is een hele nieuwe generatie van “verbeterde potentie” vaccins die liggen te popelen om het nieuwe hoge potentie adjuvants, MPL, te gaan gebruiken. Het Nationaal Instituut voor Gezondheid en het Ministerie van Defensie (USA) hebben in 1998 de klinische testen hiervoor op een snelspoor gezet.

In het Verenigd Koninkrijk melde het VAERS agentschap (Vaccine Adverse Event Reporting System), een overheidsinstantie, een stijging met 2.500% aan wiegendood en spontane miskramen in het griepseizoen van 2009/10 vergeleken met dat van 2008/9. Dit kwam uit een studie om de neveneffecten vast te leggen op zwangere vrouwen die het 2009 H1N1 griepvaccin (GlaxoSmithKline) hadden ontvangen. In dat jaar was squalene als adjuvants toegevoegd aan het vaccin!

Hier is in vogelvlucht de geschiedenis van deze pandemie en het daarop aansluitende vaccinatieprogramma.

• Op 11 juni 2009 roept de Wereld Gezondheidsorganisatie de varkensgriep uit tot aan wereldwijde epidemie.
• Op 25 september 2009 geeft de Europese Raad voor Geneesmiddelen een licentie om Pandemrix en Focetria (varkensgriep vaccins) in oktober te kunnen gebruiken. (Hoe zit dat hier met vele jaren van testen op veiligheid en efficiëntie?)
• In Zweden, Finland, Noorwegen en IJsland zetten de regeringen een plan uit om de gehele bevolking te vaccineren. (De contracten met de betreffende maatschappijen werden ondertekend voor er enige tekens bestonden van een griepepidemie!) Daartegenover stond dat binnen de Europese Unie er grote verschillen waren tussen de lidstaten. Zo besloot Polen bijvoorbeeld om helemaal niet te vaccineren omdat er te zware restricties geëist werden door de farmaceutische maatschappijen. Denemarken besloot om enkel de grote risicogroepen te vaccineren.
• De verwachte en aangekondigde tweede golf van de griep bleef totaal uit.
• Op 10 augustus 2010 verklaarde de Wereld Gezondheidsorganisatie het officiële einde van de epidemie.
• Intussen was in Zweden 60% van de bevolking gevaccineerd, in Finland 50%, in Duitsland 8% en in Polen 0%.
• In augustus 2010 rapporteerde Finland een hoog aantal gevallen van narcolepsie (de slaapziekte – een ernstige chronische neurologische aandoening). Dit was 12,7 keer meer dan bij niet-gevaccineerden. Zweden volgde al snel met vergelijkbare cijfers. Op 1 september 2010 stopte men in Finland met alle Pandemrix vaccinaties.
• Geen enkel Europees land had een hoog sterftecijfer tijdens de pandemie. Duitsland (8% gevaccineerd) en Zweden (60% gevaccineerd) hadden dezelfde dodenaantallen. Dit geeft aan dat vaccinatie geen bescherming biedt tegen griep of dat het de meest ernstige gevolgen ervan niet weet te veranderen.

Dit is allemaal in lijn met hoe vaccinaties ziekten introduceren en mensen meer en meer afhankelijk maken van meer en meer medische zorgen teweeggebracht door de verwoestende effecten van vaccinaties. Maar er is nog een ander aspect dat onze aandacht echt verdient. In 2010 verklaarde Bill Gates, de mecenas van gezondheid voor het volk en schenker van vele miljoenen aan “het goede doel” om de wereld van infectieuze ziekten af te helpen door massa vaccinatieprogramma’s, in het kader van de opwarming van de aarde propaganda dat één manier om een vermindering in het broeikaseffect te bekomen het verminderen van de globale populatie van de aarde is. Hij bekijkt vaccins als een geschikt middel om dit te bereiken. Een wilde droom? Wees op je hoede.

Net zoals de geschiedenis ons geleerd heeft hoe het SV-40 in het Salk polio vaccine geïntroduceerd werd waardoor het zaad geplant was voor een proliferatie van tumoren zo zouden we nu ook best eens kijken naar de inhoud van de nieuwe vaccins. Het enorm aangeprezen HPV vaccin (Gardasil, Cervarix) maar ook de nieuwe griep A vaccins bevatten adjudin. En wat is dat nu weer?

In de USA worden PZP vaccins gebruikt voor de controle van de fertiliteit van de wilde paarden. Porcupine (varkens) zona pellucida (PZP) immunocontraceptie werd bestudeerd voor mogelijk gebruik bij de los lopende wilde paarden populatie in het westen van Amerika. Dit gaat over het veranderen van het glycolproteïne membraan van de zona pellucida, het membraan rond het ei van een zoogdier, zodat het binnentreden van het sperma verhinderd wordt. Dus, contraceptievaccins zijn een realiteit van onze tijd en het gebruik ervan wordt ten zeerste aanbevolen als de toekomst voor het beperken van het wild. Men ziet het als een humanistische stap vooruit, een grote vooruitgang op jagen en doden. Naast deze methode is men ook bezig met het ontwikkelen van contraceptievaccins gebaseerd op de neutralisatie van het gonadotrofine producerende hormoon (GnRH) voor de inhibitie van de fertiliteit in bepaalde dieren zoals paarden, herten, varkens, katten, honden, enz. Recente studies hebben verschillende componenten geïdentificeerd die een effect hebben op de zaadbalstrengen, hetgeen een afschilfering van de ontwikkelingscellen in de testis tot gevolg heeft. Eén van de componenten waarbij dit gebeurt heet adjudin. Het resultaat is de productie van onrijp sperma door de cellen van Sertoli en dat leidt dan weer tot steriliteit.

Adjudin is vergelijkbaar met zijn analoog lonidamine en een studie in 2013 toonde aan dat het gelijkaardig antikanker potentieel had omdat het de kankergroei tegen gaat door in te spelen op het metabolisme van de mitochondria en door het blokkeren van de energieproductie. Lonidamine zelf onderdrukt de glycolyse in kankercellen en heeft eveneens de capaciteit om het energiemetabolisme van kankercellen te inhiberen. Een derivaat van lonidamine, gamendazole, wordt getest als mannelijke contraceptiepil. Dus het lijkt er sterk op dat onvruchtbaarheid en kankerinhibitie erg nauw betrokken zijn bij deze componenten die ook in medische behandelingen gebruikt worden. Herinner je nu dat het HPV vaccin verondersteld wordt om baarmoederhalskanker en aanverwante kankers te doen verdwijnen. Officieel luidt het dat deze kankers te wijten zijn aan een virale infectie maar wetenschappelijk is er nooit nergens ter wereld zo een link vastgesteld. Men zegt dat het vaccin werkt, niet omdat het het virus bevat of een verzwakte vorm van het virus, maar wel omdat het “eiwitten” bevat die gelijkaardig zijn aan diegene die men in het HPV virus terug vindt. Men zegt dat het injecteren van deze eiwitten een immuunreactie opwekt in het lichaam waarbij alles dat het virus gecreëerd heeft, inclusief kankers, vernietigd zal worden.

1. Geen link is er ooit gevonden tussen deze kankers en het HPV virus.
2. Er wordt bijna geen immuunreactie waargenomen wanneer het volledige virus wordt ingespoten, hetgeen de geschiedenis van vaccinatie ons leert, laat staan dat een paar “gelijkaardige” eiwitten dat wel zou doen.
3. Eiwitten zijn basis bouwstenen en “gelijkaardige” eiwitten worden in alle levende wezens gevonden.
4. Een immuunreactie wordt enkel waargenomen wanneer een adjuvants wordt toegevoegd aan het vaccin.

Officiële medische rapporten vertellen ons dat er weldegelijk een belangrijke vermindering voorkomt in baarmoederhalskanker alsook in andere kankers sinds de introductie van het HPV vaccin. Als we hen geloven en we plaatsen dat naast wat we weten, dan is de verbetering in de statistieken niet direct het gevolg van de vaccinatie (omdat je op die manier dat soort effect niet kan produceren) of de verbetering is het resultaat van iets anders dan de ingespoten “gelijkaardige” eiwitten. Wat een degelijk immuunreactie veroorzaakt is het juiste adjuvants! En best zou dat in dit geval er eentje zijn waarvan bekend is dat het sowieso kanker bestrijdt.

In 2014 kwam een rapport uit in New South Wales, Australië, waarin drie jonge vrouwen gediagnosticeerd waren met premature eierstokinsufficiëntie (infertiliteit) als gevolg van de HPV vaccinatie. De meisjes, die geen enkele relatie met elkaar hadden, waren 16, 16 en 18 jaar oud ten tijde van de diagnose maar het had verschillende jaren geduurd om tot de diagnose te komen. Waarom wordt zo’n “potentieel” neveneffect niet vermeld in de literatuur over HPV vaccinatie? Vaccinatieonderzoek gaat gewoonweg niet over blijvende eierstokcapaciteit en het blijvend functioneren hiervan na de vaccinatie wordt niet onderzocht, noch in preklinische studies, noch in klinische studies, noch in postlicentie studies. Nog erger is het te weten dat de opvolging na de introductie zich niet bezig houdt met correcte diagnosen van die neveneffecten. Ook kan men op geen enkele manier de niet-aangegeven neveneffecten inschatten, en men kan geen relatie leggen tussen de statistieken die het voorkomen van neveneffecten aangeven en de cijfers die de toediening van de vaccins uitdrukken. Dit moet allemaal verder, en voor het eerst, onderzocht worden. Mensen zouden moeten ingelicht worden over wat er niet onderzocht wordt in plaats van de populatie te bombarderen met al het fantastische werk het onderzoek produceert. Het weglaten van informatie is veel belangrijker dan wat er wel verteld wordt over vaccinatie en medicijn opzoekwerk. De populatie heeft het recht om te weten wat er niet onderzocht of getest wordt in de voorbereiding van drugs en vaccins. Wanneer men zegt dat er geen bewijs is van ernstige neveneffecten betekent dit enkel iets als je weet hoe de evaluatie van ernstige neveneffecten gebeurd is en als je weet welke tijdsperiode buiten het onderzoek valt. Alvorens drugs en vaccins een licentie voor hun gebruik krijgen zijn ze getest op hun veiligheid maar er wordt gebruik gemaakt van zeer enge regels over met wat er wel rekening gehouden wordt en met wat niet. Er wordt nooit op lange termijn veiligheid getest voor geen enkele drug of vaccin.

Laat ons aannemen dat de strikte test en aanvraag procedures gevolgd zijn, alhoewel we weten dat dit in de laatste dertig jaar slechts voor enkele het geval geweest is. Voor degene die het wel hebben gevolgd – en weeral weet de populatie niet welke wel en welke niet volledig getest zijn! – is er nooit onderzoek gedaan voor geen enkele licentie naar de lange termijn veiligheid. Dat soort informatie en kennis wordt op een geheel andere manier vergaart. De industrie wordt een licentie gegeven voor het verspreiden van een product voor een specifieke ziekte of conditie en voor een specifieke dosering. Nu kan het publiek blootgesteld worden aan het product en wanneer er ernstige neveneffecten optreden en de medische overheid gedwongen wordt om toe te geven dat er een link bestaat tussen het effect en de drug/vaccin dan wordt dit geleidelijk wetenschappelijke kennis over het product zelf. Eigenlijk weet niemand wat het effect zal zijn wanneer men het product gaat gebruiken in de bevolking. Het is dus feitelijk het menselijk cavia experiment dat hen die informatie zal bezorgen.

En verder krijgen deze drugs en vaccins een licentie voor een heel specifieke reden en een specifieke dosering. Eens het product gebruikt wordt door de medici kunnen ze zonder verantwoording te moeten afleggen je een andere dosering geven of het product voor andere condities gebruiken. Niemand weet welk effect deze producten zullen hebben op die mensen maar het menselijk cavia experiment zal het hen tonen, nog maar eens. Op die manier wordt een mislukte hartmedicatie een met miljoenen winst geboekte succesvolle medicijn (Viagra). Op die manier wordt een mislukte antikanker drug een topverkochte anti-AIDS behandeling (AZT). Op die manier wordt een ontstekingsremmer, die met grote voorzichtigheid voor volwassenen gebruikt moet worden, een belangrijk baby medicijn (Ibuprofen).

Als je gelooft dat er strikte veiligheidsmaatregelen in het systeem van product licenties ingebouwd zitten en dat men zich aan deze regels houdt dan is het misschien nuttig voor je om het volgende te weten. Op 28 januari 2003 heeft President Bush (USA) het project BioShield gestart en de nodige wetgeving werd goedgekeurd door de senaat op 21 juli 2004 (Public Law 108276). Heel snel volgde de rest van de westerse wereld het Amerikaanse voorbeeld om de bevolking efficiënt te verdedigen tegen chemische wapens.

Project BioShield is een ernstige poging om onderzoek, ontwikkeling, productie en de bereidheid van de overheid om medische tegenmaatregelen klaar te stomen om ingezet te worden tegen chemische, biologische, radiologische en nucleaire dreiging. In dit project spelen het Amerikaanse Ministerie voor Volksgezondheid en Sociale Zorg een cruciale rol. Het zich toe-eigenen van deze macht is bedoeld om de farmaceutische industrie een economisch voordeel aan te bieden zodat de overheid medische tegenmaatregelen kan ontwikkelen die enkel aan de overheid geleverd zullen worden. Met dit voor ogen werd er een nieuwe wet gestemd (Public Law 109-417) waardoor de Staatssecretaris voor het Ministerie van Volksgezondheid nieuwe volmachten krijgt om het project BioShield beter te kunnen uitvoeren.

Het Ministerie van Volksgezondheid heeft de macht om het goedkeuren van drugs en vaccins te versnellen, om hun ontwikkeling te versnellen (en ze betalen daar zelf ook nog voor!) zonder dat de industrie zich moet houden aan de gangbare regels. De Staatssecretaris kan een oordeel vellen dat een ziekte, een bepaalde conditie of gevaar een publieke gezondheidsbedreiging betekent (net zoals de Amerikaanse President Trump nu doet met de situatie aan de Mexicaanse grens). Dan kan de Staatssecretaris aanbevelen dat de productie, het testen, het ontwerpen, en het toedienen van één of meerdere vaccins of drugs zo snel mogelijk moet gebeuren. Dit heet officieel “covered countermeasures”. Niet alleen zal de overheid de industrie hiervoor betalen maar ze zorgen ook voor een volledige onthouding van alle schuldenlast voor alle drugs, vaccins en biologische producten die onder de mantel van “covered countermeasures” vallen en in zulke omstandigheden kunnen gebruikt worden. Misschien herinner je je nog de strenge waarschuwing van de overheid met betrekking tot, bijvoorbeeld, een komende dodelijke griepepidemie. In het licht van zulk gevaar kan men de industrie opdragen om “nieuwe” vaccins te ontwikkelen. Misschien herinner je je dan ook dat zo’n dodelijke griepepidemie zich nooit manifesteert. Een heel goed voorbeeld hiervan was de Varkensgriep.

De farmaceutische industrie wordt nu beschermd tegen al de verantwoordelijkheden voor de gevolgen van hun producten tenzij “een criminele intentie om kwaad te doen” bewezen kan worden door de benadeelden. Ze zijn beschermd zelfs als ze weten dat hun product negatieve effecten heeft. Nu begrijp je misschien iets beter waarom het voor een individu bijna onmogelijk is om zowel de industrie als de medische wereld schuld te laten bekennen en een link aan te tonen tussen het effect en het veroorzakende drug of vaccin. Een individu heeft geen enkele bescherming tegen een overheid die voordeel haalt uit vaccinatie, tegen een overheid die meer macht vergaart over de bevolking en die meer afhankelijkheid creëert van hulp en ondersteuning die zij leveren via de industrie. Ze dienen eenzelfde doel en ze steunen en beschermen elkaar.

In het licht van deze kennis wordt het ontwikkelen van vaccins die mensen doden en/of steriliseren niet langer een utopie maar een afschrikwekkende werkelijkheid. En de manier waarop dit gebeurt maakt van de mens zelf een test cavia en doelgroep tezelfdertijd. Het doet er zelfs niet toe dat het resultaat niet mooi gedefinieerd of heel specifiek is omdat het individu geen enkele macht heeft om hier een antwoord op te vinden of terug te vechten, of zelfs maar om het plan en de werkmethoden aan de kaak te stellen.

Ofwel doet dit je nadenken. Doet het je vragen stellen. Maakt het je cynisch bij alles wat de overheid je vertelt.

Ofwel hou je het enkel bij, “dat zullen ze ons toch niet aandoen”.

Het is volledig je eigen keuze.