Veroorzaakt Water Kanker?
De Feiten
De Vragen
De Antwoorden
De Conclusie
Door Dr Patrick Quanten MD
Kanker, als het al niet de grootste moordenaar is van onze generatie dan zeker het meest gevreesde woord in eender welke taal in de Westerse wereld, heeft zich verspreid doorheen onze cultuur met groter wordende agressie, blijkbaar onverschrokken voor de ernstig uit de pan swingende geldbedragen en middelen die in de strijd tegen kanker gegooid worden. Een strijd waarover bijna elke week verslag uitgebracht wordt, van mogelijke overwinningen, van bemoedigende studies, van nieuwe medicijnen; een strijd die zijn eigen team oorlogscorrespondenten heeft; een team dat al even betrokken geraakt is bij de strijd als de geallieerde strijdkrachten; een team dat verder gegaan is dan de basis van deze oorlog in vraag te stellen, de fundamenten van waarom we doen wat we doen. De oorlogsmachine met zijn propaganda en zijn oorlogseconomie beheerst de psyche van het leger, de witte jassen brigade. "Vertrouw mij, ik ben een dokter" en daaruit volgt "Dit is voor je eigen goed".
Dus. Wie is deze oorlog aan het winnen?
Wel, ik dacht dat het aantal kankergevallen in de Westerse wereld drastisch begon te stijgen met de komst van de voedselindustrie, toen we onze melk begonnen te pasteuriseren, de productie van vlees en landbouwproducten begonnen te verhogen, producten begonnen in te blikken en in te vriezen, hetgeen geleidelijk aan leidde naar microgolfovens, voorbereide maaltijden, zittende levensstijl en elektromagnetische golven. Dat was totdat ik een statistiek tegenkwam van kankergevallen in Wenen. In 1920, voor dat iets van al het bovenstaande in voege was, stierven 2400 mensen aan kanker in Wenen; in 1926 werden er 3700 fatale gevallen geregistreerd en in 1931 vielen 4900 ten prooi aan de ziekte, hetgeen duidelijk een uitbreiding van de ziekte aangeeft.
Intermezzo: Vertel me nu niet die onzin van "ja, maar we zijn nu veel beter in het diagnosticeren van kanker dan toen"!! Wat een pathetisch argument! Als je niet weet dat iemand kanker heeft, denk je dan niet dat op termijn de vermagering en het algemeen uitzicht van het individu het spel zal verraden? Alles wat je moet doen is afwachten. Een terminaal kankergeval missen is onmogelijk!!
Terug naar de materie.
Wat was er veranderd, als er al iets veranderd was, vooraleer de stijging van sterfte aan kanker waargenomen werd in Wenen in het begin van de twintigste eeuw? Ze waren begonnen met het steriliseren van het stedelijke drinkwater. Tegenwoordig vindt je bijna geen stad meer waar het water niet gedesinfecteerd of gesteriliseerd is door toevoeging van chloor, zilverbestanddelen of bestraling met kwartslampen. En kankergevallen blijven maar stijgen, buiten alle verwachtingen!! Relevante statistische gegevens onthullen duidelijk dat kanker het meest voorkomt in die districten waar er geen goed bronwater van hoge kwaliteit beschikbaar is. Zelfs op die plaatsen waar het bronwater nog steeds goed en gezond is, zal het slechter worden tengevolge van het transporteren ervan doorheen pijpleidingen, soms kilometers ver. Het zich vertonende patroon van de verspreiding van kanker kan gemeten worden met de lengte van de pijpleidingen, waarin huiselijk- en drinkwater stroomt tot aan zijn punt van verbruik. Deze bewering zal onmiddellijk weerlegd worden door de verklaring dat het water alle nodige testen ondergaan heeft en dat het gehalte van opgeloste en geabsorbeerde materialen van dag tot dag gecontroleerd wordt. Het probleem is dat je enkel kan testen voor dingen die je kent en waarop je wil testen, niet voor dingen die je irrelevant vindt, zoals de 'levende" kwaliteit van het water.
Zou er dus een verschil kunnen bestaan tussen de kwaliteit van bronwater en kraantjeswater of water in flessen, dat extreem relevant is voor je gezondheid? Om dichter te komen bij het vormen van een geïnformeerd oordeel over het onderwerp, moeten we een beetje meer leren over water.
Als vloeistof verschilt het gedrag van water van alle andere vloeistoffen. Ze worden allemaal consistent en standvastig dichter als ze afkoelen, behalve water. Water bereikt zijn grootste dichtheid bij een temperatuur van +4°C, daaronder vermindert de dichtheid opnieuw. Ben je even geschrokken als ik was? Niemand heeft me dit op school verteld! Maar natuurlijk is het waar omdat als water bevriest en ijs wordt, dan stijgt het naar de oppervlakte. Als de dichtheid hoger was, het ijs zwaarder, dan zou het naar de bodem moeten zinken! En ijsbergen doen dit duidelijk niet! Dit zogenaamde "onregelmatigheidspunt" bij +4°C heeft een belangrijke invloed op de kwaliteit van het water. Deze hoogste toestand van dichtheid is synoniem met zijn hoogste gehalte aan energie. Hoe hoger het energiegehalte hoe groter de levenskracht. Hetzelfde water op verschillende temperaturen heeft dus verschillende niveaus van energie en bevat dus een verschillend niveau van "leven".
Hoe behoudt water in de natuur zijn levenskracht?
Geboren in de koele, donkere kribbe van het maagdelijke woud, rijpt water en wordt volwassen terwijl het langzaam opstijgt vanuit de diepte. Op zijn opwaartse weg verzamelt het spoorelementen en mineralen. Enkel wanneer het rijp is, en niet eerder, zal het als bron aan de oppervlakte komen. Als een echte bron, tegengesteld aan een doorsijpelingsbron, heeft dit water een temperatuur rond +4°C. Hier in het koele, diffuse licht van het woud begint het aan zijn lange, leven-gevende cyclus als een sprankelende, bubbelende, draaiende stroom terwijl het zich een weg naar de vallei zoekt. In zijn natuurlijke, zelf-koelende, spiraalvormige beweging is water in staat om zijn vitale innerlijke energieën, gezondheid en zuiverheid te behouden. Op deze manier werkt het als het transportmiddel van alle noodzakelijke mineralen, spoorelementen en andere subtiele energieën voor de omliggende omgeving. Om zichzelf te beschermen tegen schadelijke effecten zoals overmatige hitte, schermt water zichzelf af van de zon door overhangende vegetatie. Als de warmte en het licht stijgt begint het zijn vitaliteit en gezondheid te verliezen. Als bergrivier wordt het water voortdurend gekoeld en opnieuw gekoeld door de afwisselende beweging van de naar binnen draaiende, longitudinale, in wijzerzin - tegen wijzerzin in wisselende spiraalsgewijze wervelingen neerwaarts rond de centrale as van de stroom. Als brede rivier, die de bergrivier uiteindelijk wordt, wordt het water troebeler en het gehalte aan kleine korreltjes sediment en slib verhoogt als het water opwarmt. Zijn stroming wordt trager en luier. Dit alles beschermt de diepere waterlagen tegen het opwarmende effect van de zon. De spiraalsgewijze, draaiende beweging van het water verhindert ook de kweek van schadelijke bacteriën en het water blijft ziektevrij.
Water heeft de grootste dichtheid op +4°C. Op deze temperatuur heeft water het hoogste gehalte aan levenskracht. Als je de temperatuur verhoogt verliest het water zijn kwaliteit.
Een andere leven-gevende eigenschap van water is zijn hoge specifieke warmte. De term "specifieke warmte" refereert naar de capaciteit en snelheid van een lichaam om warmte te absorberen of vrij te laten. Met een kleine toevoeging van warmte zullen vloeistoffen met een hoge specifieke warmte minder snel opwarmen dan deze met een kleine specifieke warmte. Is het nu niet verbazingwekkend dat water toevallig een hoge weerstand heeft tegen temperatuurschommelingen, met zijn laagste capaciteit op +37.5°C. Onze normale lichaamstemperatuur is slecht 0.5°C lager! En aangezien bloed samengesteld is uit ongeveer 80% water denk ik dat ik mezelf verdomd gelukkig mag prijzen dat dit nu net het geval blijkt te zijn, want zo heeft de Natuur mij uitgerust met het best mogelijke middel om een variëteit van temperatuurschommelingen te overleven. Hoe verder de lichaamstemperatuur afdwaalt van +37.5°C hoe groter de weerstand van het lichaam wordt tegen temperatuur-schommelingen en hoe trager de uitwendige voorwaarden gevolgen zullen hebben op het lichaam. Net zoals goed water de bewaker is van onze eigen lichaamstemperatuur, zodat we ons bij een kleine temperatuurafwijking al ziek beginnen te voelen, zo beschermt het ook deze planeet als een woonplaats voor ons voortdurend bestaan. Als er geen waterdamp in de atmosfeer zou zitten dan zou deze wereld ijskoud en onvruchtbaar zijn.
Water heeft de capaciteit om grote hoeveelheden warmte vast te houden. Water geeft leven en beschermt het leven. De kwaliteit van het water bepaalt de kwaliteit van het leven dat het geeft.
De grootste vijand voor water is buitensporige warmte of te grote blootstelling aan zonnestralen. Het is algemeen bekend dat zuurstof aanwezig is in alle processen van organische groei evenals in processen van verval. Of zijn energieën aangewend worden voor ofwel het één of het ander is in zeer grote mate, misschien zelfs geheel, afhankelijk van de temperatuur van het water als zichzelf of in de vorm van bloed. Zolang de watertemperatuur onder +9°C blijft, dan blijft zijn zuurstofgehalte passief. Onder deze omstandigheden helpt de zuurstof bij de opbouw van gunstige, hoogwaardige micro-organismen en ander organisch leven. Maar als de watertemperatuur stijgt boven dit niveau, dan wordt de zuurstof meer en meer actief en agressief. Deze agressiviteit verhoogt als de temperatuur stijgt, en bevordert de voortplanting van ziekteverwekkende bacteriën, die, als ze gedronken worden in het water, het organisme van de drinker besmetten.
Het is absoluut niet langer juist om natuurlijke chemische structuren te beschouwen als levenloze entiteiten. De kwaliteiten van deze bestanddelen veranderen als hun omgeving (cfr. Temperatuur) verandert. Met andere woorden, water kan niet beschreven worden als H2O, omdat dit ons niets vertelt over de kwaliteit van dat specifieke water. Water leeft. En de kwaliteit van het water bepaalt de kwaliteit van het leven dat het voedt.
We kunnen water classificeren volgens zijn kwaliteiten op de volgende manier:
- Gedistilleerd Water
Dit wordt beschouwd als fysiek en chemisch het zuiverste water. Aangezien het geen andere kenmerken bevat dan volledige zuiverheid, heeft het een voorgeprogrammeerde wilskracht om zich te verenigen of om te verwerven, om alle bestanddelen die het nodig heeft om zelf te rijpen te extraheren of aan te trekken, en hierdoor absorbeert en grijpt het naar alles binnen zijn bereik. Dit water is heel gevaarlijk als men dit voortdurend gedurende lange tijd zou drinken. Als gedistilleerd water gedronken wordt werkt het als een laxeermiddel, en berooft het lichaam van spoormineralen en essentiële elementen. Soms wordt het voor korte periode gebruikt voor zijn therapeutisch effect, zoals in de recente "rage" om je systeem te zuiveren door voor altijd 4 liter water (uit flessen) te drinken per dag. - Regenwater
Terwijl het zuiverste natuurlijk beschikbare water regenwater is, afgezien van de schadelijke atmosferische vervuilers, is dit op lange termijn ook ongeschikt om te drinken. Het is beduidend beter dan gedistilleerd water en lichtjes rijker aan mineralen tengevolge van de absorptie van atmosferische gassen en stofdeeltjes. Als levend organisme is het nog steeds aan het rijpen, nog steeds onvolwassen, en moet nog bepaalde rijpingsprocessen ondergaan om in staat te zijn om door het lichaam geabsorbeerd te kunnen worden en er nuttig voor te zijn. Als het gedronken wordt als gesmolten sneeuwwater dan vertoont het ook bepaalde tekorten en als er sporadisch geen ander water beschikbaar is kan het resulteren in het uitzetten van de schildklier. - Jeugdig Water
Jeugdig water is ook onvolwassen water, maar het is water dat uit de grond komt. Het is niet voldoende gerijpt bij zijn passage door de grond. Het komt aan de oppervlakte, misschien onder de vorm van geisers, enz, van heel diep beneden. Het heeft zichzelf nog niet ontwikkeld naar een volwassen structuur en is daarom nog steeds slechts 2 sterren waard. Het bevat een beetje mineralen, enkele spoorelementen en slechts kleine hoeveelheden van opgeloste koolstof, maar nogmaals als drinkwater is het niet van hoge kwaliteit. - Oppervlakte Water
Oppervlakte water — dammen, reservoirs, enz. — bevat enkele mineralen en zouten die het opgenomen heeft door contact met de bodem en ook uit de atmosfeer maar, algemeen gesproken, is het geen water van hoge kwaliteit, deels omwille van atmosferische blootstelling aan zware oxygenering en blootstelling aan warmte van de zon. De warmte van de zon verwijdert een groot deel van het karakter en energie van het water. - Grondwater
Grondwater is al veel beter, het verschijnt meestal als een doorsijpelingsbron, hetgeen water is dat naar de oppervlakte komt van lagere niveaus en wat aan de oppervlakte doorsijpelt na passage langs de top van een ondoordringbare laag. Het heeft een hoog gehalte aan opgeloste koolstof, hetgeen het belangrijkste bestanddeel is in water van hoge kwaliteit, afgezien van andere spoorzouten. - Echt Bronwater
Echt bronwater heeft een zeer hoog gehalte opgeloste koolstof en mineralen, en is van de hoogst mogelijke kwaliteit. Zijn hoge gezondheidstoestand en vitaliteit wordt bevestigd door zijn schittering, levendig blauwachtige kleur, hetgeen niet duidelijk is in minderwaardig water. Dit water is ideaal om te drinken, als men het kan krijgen. Ongelukkig genoeg zijn er tegenwoordig nog maar zeer weinig echte, hoge kwaliteitsbronnen over, tengevolge van de vernieling van het milieu.
Los van het bovenstaande, worden er artisanale waters verkregen uit boorgaten, die van onvoorspelbare kwaliteit zijn. Met momenten kunnen deze zoutachtig zijn en op andere momenten brak of vers. Men kan nooit zeker zijn dat boorwater van drinkbare kwaliteit is. Putwater ligt waarschijnlijk tussen grondwater en water van een doorsijpelingsbron in, maar heel waarschijnlijk kan het vergeleken worden en geclassificeerd worden als grondwater. Nogmaals het hangt ervan af hoe diep de put is en welke laag van het water getapt wordt.
Welk soort water krijg jij nu te drinken?
Eén van de moeilijkste taken in de behandeling en bereiding van drinkwater heeft betrekking tot de sterilisatie van oppervlaktewater en onvolwassen (jeugdig) grondwater, hetgeen de gezondheid in gevaar brengt omdat deze ongeschikt zijn als drinkwater. Als regel wordt dit water genomen uit rivieren, meren en reservoirs of, als er geen bronnen beschikbaar zijn, wordt het opgepompt vanuit diepe putten en theoretisch drinkbaar gemaakt door het gebruik van chemische toevoegingen. Iedereen die in de stad woont kent de slechte smaak van mechanisch gefilterd water, hetgeen besmet is door micro-organische materie, kunstmatig vervuild door chloor, straling of andere steriliserende middelen en gedesinfecteerd door chemische bestanddelen en andere ingrediënten. Bij al deze processen wordt zuurstof, of een andere allotropische vorm van gewone zuurstof, geproduceerd hetgeen alle levende organismen zal doden.
Het feit dat de ontwikkeling van bacteriën bevorderd wordt in water – water dat lange tijd met rust gelaten wordt, traag stroomt in het zonlicht of in slecht afgesloten open putten – moet wijzen op bepaalde verbanden die dringend onderzocht moeten worden om een einde te stellen aan het gevaar voor ziektes, die verband houden met deze bacteriën.
In de uiteindelijke analyse worden alle pogingen om drinkwater te zuiveren gericht op het creëren van omstandigheden, die niet gunstig zijn voor het bacteriële leven dat erin ontwikkelt onder bepaalde omstandigheden, in de hoop dit uit te roeien. Als het water "hygiënisch smetteloos" gemaakt is, dan, als algemene regel, is men volledig tevreden en gelooft men dat er voldoende gebeurd is. Afgezien van enige andere verbandhoudende risico's – bijvoorbeeld, residu van micro-organische materie niet gezuiverd door bestaande systemen of sterilisatie - komt het nooit bij iemand op dat bepaalde materiële energieën ook aan de mensen ontzegd zullen worden die regelmatig gesteriliseerd water consumeren, gesteriliseerde melk of ander gesteriliseerd voedsel. Dit tekort zal leiden tot een vermindering van hun mentale, fysieke en sexuele potentie en zal onvermijdelijk de gezondheidsrisico's verhogen voor hun verzwakte lichamen. Na een lange tijd van voortdurend water te consumeren dat op deze manier behandeld is, wordt het bloed systematisch vernietigd. Deze verzwakking zet de deur wijd open voor het binnentreden van ziekte.
Hoe ontwikkelt kanker zich in deze omstandigheden?
De kwaliteit en kwantiteit van het zuurstofgehalte in water wordt aanzienlijk gewijzigd door de bestaande systemen van aerobische waterzuivering, die plaats vindt onder invloed van licht (methoden die tegenwoordig overal gebruikt worden). Dit resulteert onmiddellijk in verstoringen van de stofwisseling. Als verder gevolg resulteert het in het verzamelen van zuurstof, hetgeen door het water in het lichaam niet verwerkt kan worden, omdat het al oververzadigd is. Als resultaat van de bijkomende inwendige druk manifesteren de eerste symptomen van de ziekte zich als zwellingen en tumoren.
De aanwezigheid van teveel zuurstof in de vergrootte, gezwollen, cellen leidt tot de productie van hogere niveaus van zuur en vervolgens tot ontsteking. Deze ontsteking veroorzaakt hogere temperaturen, waardoor de zuurstof meer en meer agressief wordt (zoals we eerder zagen) en zich uiteindelijk verbindt met de bestanddelen van het weefsel zelf. Dit resulteert in het aan de oppervlakte komen van minderwaardige en minder complexe microben die, onder geschikte voorwaarden, hun vitale activiteit beginnen. Onder afwezigheid van ander voedsel maken ze een echt feestmaal van het lichaam. Het organisme is hierdoor het onrechtstreekse product van onjuiste wisselwerkingen in de stofwisseling. De wetenschap beschrijft dit als kanker.
Waterzuivering, zoals het tegenwoordig in de westerse cultuur gebeurt, maakt het water, dat geleverd wordt als drinkwater, volledig ongeschikt voor consumptie door mensen, dieren en planten. Gebruik op lange termijn leidt tot een totale vernietiging.
Het is een opmerkelijk feit dat gedistilleerd water gretig gasachtige bestanddelen absorbeert uit de omliggende atmosfeer, zodat het al snel de geur van de bestanddelen die het omringen overneemt. Omdat dit steriele water gasachtige koolstof uit zijn omgeving onttrekt, heeft de geneeskunde hier ook al gebruik van gemaakt om er het menselijke bloed mee te zuiveren. De consumptie van dit water kan enkel een verbetering op korte termijn opleveren voor de algemene toestand. In de meest gunstige gevallen werkt het als een stimulans maar, bij de uiteindelijke analyse, kan dit water enkel vernietigend werken op het organisme, omdat het eigenlijk koolstof eraan onttrekt. In dit geval zijn dit geen overmatige afvalproducten (gifstoffen), maar de meest vitale belangrijke vormende bestanddelen.
Het drinken van veel gesteriliseerd water – kraan of fles – zal je uiteindelijk doden.
Water, als vanzelfsprekend genomen, volledig misbegrepen en zo onrespectvol behandeld, is de ultieme schenker van Leven. Maar, het is niet water zoals jij en ik het kennen. Het is echt water wat we nodig hebben. Er zal een revolutie nodig zijn in het bewustzijn eer we het zullen verkrijgen.
Laten we hier beginnen. Laten we nu beginnen
Gebaseerd op het werk van Victor Schauberger en de geschriften van Callum Coats.