De Mug en Ik

door Dr Patrick Quanten MD

Ik ben opgegroeid met muggen; de aandacht was er voortdurend op gericht. Deze kleine beestjes boezemden me angst in, niet zo zeer omdat ik me bewust was van al de ernstige ziekten die zij meebrachten, maar gewoon omdat ze konden steken en ik dan een pijnlijke, rode plek op mijn huid had. En we houden niet van pijn, of wel? Muggen hebben dus deel uitgemaakt van mijn jonger leven en ik wilde ze alleen maar uit de weg gaan, ze doden, geen compromissen mogelijk. Hoewel een muggenbeet onaangename gevolgen kan hebben voor je gezondheid, is het meest vervelende uiteraard het voortdurende gezoem en vooral omdat een muggenaanval meestal in volledige duisternis plaatsvindt, in tijden van rust dus. Bestaat er eigenlijk wel een goede reden voor het bestaan van zulk een klein diertje dat mij enkel onaangename beten geeft en me wakker houdt met zijn voortdurende gezoem? Is dat alles wat het kan doen? Dit is zeker geen leven in mijn ogen, waarom zou het dan moeten leven? Er kan toch geen echt doel zijn voor zijn bestaan, waardoor het gerechtvaardigd is voor mij om het te besproeien, plat te slaan, te doden. Ik ben zeer gedreven om deze oorlog tegen terroristische muggenaanvallen te winnen.

Maar toen begon ik enkele interessante dingen te ontdekken in verband met de mug en zijn gedrag. Je hebt misschien al ervaren hoe moeilijk het is om een mug te doden met je hand of een opgerolde krant. Vanaf het moment dat je zijn ruimte binnen komt lijkt hij je te slim af te zijn. Telkens wanneer je er dichtbij komt, vliegt hij gewoon weg. Het is een uitputtingsslag om een mug te doden. Vandaar de giftige spuitbussen om ons tijd en energie te besparen! En toch lijkt het erop dat diezelfde mug het dapperste kleine diertje ter wereld is wanneer ik slaap. Wist je dat ik vaak wakker werd bedekt onder de muggenbeten, en ik bedoel letterlijk over mijn hele lichaam, inclusief enkele op mijn billen. Wel, hier is het interessante nieuws: ik heb de hele nacht in bed gelegen onder de dekens. Kan je het je al voorstellen, deze ene mug die op mijn schouder zit en naar beneden kijkt in het donkere ravijn tussen de bedlakens en mijn slapende lichaam? De zachte beweging van mijn ademhaling creëert een natuurlijke golf waar deze mug naar lonkt. Hij weegt haar kansen af om bij de meer sappige delen van mijn lichaam te raken. Maar om die te kunnen bereiken moet hij zijn eigen leven riskeren, een heel groot risico om platgedrukt te worden tot slechts een vage herinnering. Hij zal er diep in moeten duiken, wetende dat er maar één weg naar buiten is, en wetende dat de minste beweging van dit slapende lichaam het kwetsbare muglichaampje kan vangen in een dodelijke wurggreep. Zal hij het risico op verlies van zijn eigen leven nemen om de beet te plaatsen? Zal hij erin slagen om een plaatsje te veroveren in de Muggenhal van Glorie?

Is dit een scenario met kans op slagen? Natuurlijk niet! Er is geen enkele kans dat de frêle en vluchtige mug zichzelf gaat vastzetten onder de dekens; zelfs niet wanneer dat de enige weg is om bij mijn blote vlees te geraken. En het verhaal wordt nog slechter voor de arme mug, want eenmaal dat hij er onder in is, in die donkere en gevaarlijke plaats, zal hij ontdekken dat ik een pyjamabroek draag! En toch werd ik wakker met beten op mijn billen! De Mug, de Magiër.

Hoe kan zoiets gebeuren? Wel, het gebeurt niet op de manier waarop ons verteld is dat het gebeurt; dit kan gewoonweg niet. Met andere woorden, er bestaan geen kamikazemuggen die bedekte huiddelen aanvallen. We gaan uit van de overtuiging dat wanneer we iets opmerken op een bepaalde plaats, dat de reden hiervoor ook op deze specifieke plaats moet liggen. In het breder kader van de moderne wetenschap is dit een dwaalbegrip. De wetenschap leert ons dat alles energie is en dat de uitdrukking van energie op een volledig andere plaats kan zijn dan waar de energie-uitwisseling plaatsvindt. Dit betekent dat we de muggenbeet zullen moeten zien als een energetische wisselwerking tussen het diertje en de gastheer, het "slachtoffer". Wat voor soort wisselwerking zou dat dan kunnen zijn, want ik ben er heel zeker van dat ik geen intieme relatie wil hebben met een mug?

Als ik me niet aangetrokken voel tot de mug, waarom is de mug dan wel aangetrokken tot mij? Elke aantrekking, zelfs de aantrekking van liefde bij de mens, wordt veroorzaakt door voedsel. Mensen worden door elkaar aangetrokken omdat ze het gevoel hebben dat ze door die ander gevoed gaan worden. In dit geval is de mug ook op zoek naar voedsel, naar voeding. Dit verklaart waarom enkel bepaalde mensen heel regelmatig gebeten worden en anderen bijna nooit, en waarom sommigen een enorme reactie vertonen op een muggenbeet en je het bij anderen nauwelijks ziet. Het antwoord is voedsel. De ene persoon bezit voedsel en de mug zal proberen om zichzelf hieraan vast te hechten, terwijl ze een ander persoon ongemoeid laat. Welk soort voedsel heeft de mug nodig?

Muggen komen voor in natuurlijke omgevingen waar er stilstaand, rottend water is. Blijkbaar bevat dit voedingsstoffen die zij nodig hebben. Dus, wanneer een mug jou "aanvalt", dan doet ze dit omdat jouw water stilstaat en aan het rotten is. Als het water goed stroomt, dan is dit heel levend en leven er geen muggen aan de oppervlakte ervan. Voor de mug is er geen verschil tussen het water in jouw lichaam, het oppervlaktewater op aarde, de moerassen of de gebieden met traag stromend water rond de oevers van een trage rivier. Muggen leven onder deze omstandigheden omdat ze zich voeden met sommige van de rottende elementen in het water. Maar betekent dit dat mijn lichaam, dat voor drie kwart uit water bestaat, traag beweegt, stagneert, aan het rotten is? Inderdaad.

We concluderen dat afvalproducten zich hebben opgestapeld in het water van mijn lichaam. Een conclusie waar ik toe gekomen ben door het gedrag van dieren die zich met dit soort producten voeden gade te slaan. Wat afval is voor de ene is voedsel voor de ander. Het is deze eenvoudige regel die ervoor zorgt dat het universum niet blijft zitten met een enorme berg van volledig nutteloos spul; alles heeft zijn nut. Bomen ademen koolstofmonoxide en koolstofdioxide in en het afvalproduct van dit ademhalingsproces is zuurstof. En wij mensen keren dit proces om. De mug klampt zich vast omdat ze voedsel wil. Ze laat sporen achter van een product dat giftig is voor ons lichaam en dat voor een reactie zal zorgen. Je zou kunnen zeggen dat de mug een homeopathische dosis "injecteert" van een product dat overeenstemt met de afvalproducten die al aanwezig zijn. Deze homeopathische dosis gedraagt zich als een geheugenstimulans voor het systeem dat de opbouw van deze specifieke afvalstof langzaam begon te negeren omdat het dag na dag verhoogde zonder dat ik er de nodige aandacht aan besteedde. Ten gevolge van het contact met het "geheugensteuntje" zet het lichaam een reeks acties in werking met de bedoeling om delen van deze specifieke afvalstoffen in het lichaam uit te zuiveren. Om dit te bereiken creëert het lichaam kleine, soms grote, ontstekingsgebieden die niets meer zijn dan kampvuren waar afval snel verbrand wordt. Het aantal kampvuren en de omvang van de branden houden allemaal verband met de druk van het inwendige afval. Hoe meer afval we bezitten, hoe uitgebreider onze reactie op muggenbeten. Wakker worden met honderdtwintig muggenbeten betekent niet dat je honderdtwintig keer gebeten bent. Het betekent dat jouw lichaam de noodzaak gezien heeft om honderdtwintig kampvuren aan te leggen om de hoeveelheid afval, waar het snel vanaf wil, te verbranden. Als je slechts een milde reactie hebt op muggenbeten, of als muggen jou nooit steken, dan ben jij geen nuttige voedselvoorziener voor deze uitgehongerde insecten. Maar concludeer hier niet uit dat jij wel uitermate gezond moet zijn! Nee, het betekent alleen dat jij niet veel van dat specifieke afval in jouw lichaam hebt, maar je zou andere ernstige problemen kunnen hebben.

Muggenbeten zijn een herinnering voor mijn systeem om het stilstaand water vol afval op te ruimen.

Nu begin ik van de muggen te houden en waardeer ik hun hulp voor mij om mijn gezondheid te herwinnen. Maar hoe zit het dan met de ziekten die insecten met zich meedragen, inclusief muggen, ziekten zoals malaria, de ziekte van Lyme en een variëteit van vreemde eierenleggende verhalen?

Als je over dit soort vragen begint na te denken, ga dan altijd eerst terug naar het bredere kader dat zegt dat elke ziekte van binnenin komt. In het verleden hebben we aangetoond dat alle besmettingen binnen in het zieke weefsel worden gegenereerd zodat de bacteriën kunnen helpen met het opruimen van afstervende cellen. Het lichaam creëert de kiemen waar deze nodig zijn, wanneer deze nodig zijn. Als er voedsel aanwezig is voor bepaalde bacteriën, dan zullen ze verschijnen en ze verdwijnen weer wanneer het voedsel op is. Het voedsel voor bacteriën is afstervende cellulaire materie; met andere woorden, de weefsels zijn al ziek voor de kiemen verschijnen.

Heb jij ook gemerkt dat muggenbeten, nadat ze verdwenen zijn, vaak op precies dezelfde plaats terugkomen. Betekent dit dat een andere mug het genezen kleine gaatje, de steekwonde van de vorige mug enkele dagen eerder, gevonden heeft en zijn gif injecteert op precies dezelfde plaats. De ultieme "slimme bom" levering! De realiteit is dat het terug verschijnen van muggenbeten, enkele dagen nadat de eerste verdwenen zijn, verwijst naar het opnieuw opflakkeren van het kampvuur omdat nog ander afvalmateriaal naar het afvalterrein werd gebracht. De ziekte zit al in ons en is van een rottende aard; de kiemen worden nadien gegenereerd door het zieke weefsel om zich te voeden aan de afstervende materie. Dat is het proces in het lichaam. Aan de buitenkant trekken we ook de hulp aan van insecten die "herinneringen" aanvoeren om ervoor te zorgen dat het systeem zich richt op het specifieke probleem dat in het lichaam bestaat. De aantrekking gebeurt doordat de afvalstoffen in ons lichaam voedsel zijn voor specifieke insecten.

Als dat het geval is – en waarom zou het niet zo zijn als de wetenschap dit al bijna twee eeuwen geleden heeft bewezen – dan is het verhaal van ziekten die tegenwoordig geweten worden aan andere dieren, groot en klein, een dwaalbegrip waardoor de bevolking zich gaat richten op het beschermen van zichzelf tegen een vijand van buitenaf. Deze bestaat niet. Het zorgt er alleen maar voor dat we bang zijn. Angst vermindert onze weerstand nog verder waardoor er inwendig nog sneller ontaarding ontstaat. We worden sneller ziek als onze inwendige kracht wordt ondermijnd. Een ander belangrijk aspect van de illusie van een vijand van buitenaf is dat jij als persoon machteloos wordt en je afhankelijk wordt van hulp en bescherming van buitenaf. Er bestaat een beroep dat zijn kost verdient aan mensen die ziek zijn en het zou je niet mogen verbazen dat de informatie over waar we bang voor moeten zijn precies van deze mensen komt. Ze negeren volledig de feiten, zoals alle ziekte komt van binnenin en alle materie is energie en materie verandert omdat de energie die de materie maakt verandert. Als je op zoek bent naar de reden waarom je ziek bent, ga dan binnenin kijken en kijk naar hoe jij energetisch functioneert.

Er worden geen ziekten overgedragen op mensen via insecten, of via eender welk ander dier. Er zijn maar twee redenen waarom je door een insect wordt gebeten. De eerste is, het heeft voedsel gevonden; en de tweede is, het werd bang. Wanneer je gebeten wordt door een insect en jouw lichaam reageert hevig op de beet, dan is dit een teken van giftigheid van je eigen weefsels. In plaats van het insect de schuld te geven, zou je er beter notitie van nemen en een inwendige zuivering opstarten.

Oh, ik hou van de muggen die ik vroeger zo haatte! Is dat niet wat een goede vriend doet, jou tonen dat je in gevaar verkeert lang voordat je het zelf merkt? Wees niet kwaad op een vriend die het je laat zien zoals het is; de waarheid in al zijn eenvoud en zonder een sluier van vriendelijkheid of medelijden.

Een eerste vereiste, als je echt gezond wil zijn, is dat je leert om de wereld, de schepping, te zien zoals ze is, niet zoals je zou willen dat ze is. Leer waar de realiteit over gaat en ondersteun de realiteit van jouw leven in plaats van te leven en vroegtijdig te sterven in onwetendheid.

De mug en al zijn insectvrienden houden van jou. Aanvaard hun kusjes met gratie en waardigheid.