Gezond Voedsel

Door Dr Patrick Quanten MD

In onze Westerse Cultuur wordt er veel tijd, inspanning en geld gestoken in het opvoeden van de bevolking over een gezond dieet. We hebben diëten ontwikkeld voor alle soorten van ziektes, waaronder diabetes, hartziektes, obesitas en voedselallergiën. Van deze diëten wordt beweerd dat ze helpen om de ziekte te controleren evenals dat ze het risico op het verergeren van de ziekte en de bijwerkingen drastisch verminderen. Tenminste dat is wat er ons voortdurend verteld wordt!

Enkele Feiten

• Het aanbevolen dieet voor diabetici was oorspronkelijk een dieet laag aan koolhydraten, hoog vetgehalte en hoog proteïnegehalte. Dit resulteerde in een aanzienlijk hoger aantal hartproblemen en problemen met de bloedsomloop in vergelijking met diabetici die niet 'behandeld' werden. Daarop werden de aanbevelingen veranderd naar laag aan koolhydraten, laag vetgehalte en hoog proteïnegehalte. Dit resulteerde in verontrustwekkende aantallen van nierstoringen en nierinsufficienties. En opnieuw werd er een verandering van het dieet aanbevolen. Elke aanbeveling gebeurde natuurlijk onder de wimpel van Vertrouw op mij, ik ben de Dokter. Het 'nieuwe' dieet, zoals nu gebruikt wordt, is hoog aan koolhydraten, laag vetgehalte en verminderd proteïnegehalte, gecombineerd met veel vezels. Er werden vervangproducten, goed voor diabetici, voor bijna alle voedingsmiddelen gefabriceerd, ongetwijfeld met als enigste doel de gezondheid van de diabetici te verbeteren! Heeft dit dieet het aantal en de ernst van complicaties bij diabetici, waarmee de medische wereld te maken krijgt, verminderd? Houdt dit dieet de ziekte onder controle, zodat diabetici geen insuline vervangende therapie meer nodig hebben? – Het is een feit dat alle statistieken erger worden. Daarenboven heeft de regering 'gewaarschuwd' dat het aantal diabetici dramatisch stijgt en zelfs epidemische proporties begint aan te nemen. Ze wijten dit aan de alarmerende verhoging van obesitas onder de bevolking. Alhoewel, de cijfers voor jeugdige diabetici (diabetis bij jonge mensen) stijgen gelijkaardig aan een alarmerende snelheid, waarvan zeker niet alles te wijten kan zijn aan obesitas.
• Gedurende de laatste tientallen jaren is deze cultuur sterk op weg om ons dieet te veranderen naar een laag vetgehalte, om ons te beschermen tegen obesitas en ermee verband houdende ziektes. Gedurende deze periode tonen de cijfers een dramatische stijging, geen daling, voor obesitas. Zou dit rechtstreeks kunnen resulteren uit de introductie van een dieet met een laag vetgehalte? Zou het kunnen dat het verwijderen van de natuurlijke vetten uit onze voeding bijdraagt aan de stijging van obesitas bij de bevolking?
• Op bloedtesten met hoge niveaus van cholesterol wordt gereageerd door een vet reducerend dieet in te voeren, met de bedoeling hiermee het cholesterolgehalte te doen dalen. Dit, zo wordt ons verteld, is essentiëel om de risicos op hartproblemen en problemen met de circulatie te verminderen. Terwijl we nu weten dat de cholesterol in het voedsel dat we eten niet overeenkomt met de cholesterol in uw bloed. De voedselcholesterol wordt volledig afgebroken alvorens de componenten ervan geabsorbeerd worden. Hetzelfde gebeurt er met het vet dat we eten (cholesterol is slechts één vorm van vet). We weten ook dat bij een groot aantal mensen, die het vetarm dieet strikt volgden, het cholesterolgehalte niet gedaald is. Meer zelfs, heel veel mensen met een hoog cholesterolgehalte hebben nooit een vetrijk dieet gegeten en zijn zelfs opgegroeid op een dieet met een laag vetgehalte, aangevuld met vetarme producten. Wetenschappers hebben daarenboven nog vastgesteld dat er geen statistisch verband bestaat tussen het cholesterolniveau en het voorkomen van hartproblemen en problemen met de bloedsomloop. Vele mensen die een hartaanval krijgen hebben normale cholesterolgehaltes; en gelijkaardig hebben vele mensen met een hoog cholesterolgehalte nooit hartaanvallen of beroertes.
• Het meest voor de hand liggende als je een voedselallergie hebt is het bewuste bestanddeel te vermijden om terug gezond te worden. U stopt met het hinderlijke bestanddeel te eten, vervang het door een x-vrij product, dat speciaal gemaakt wordt om het u makkelijk te maken en met alleen uw gezondheid voor ogen. Dus, na een bepaalde periode van onthouding wordt je weer gezond? Ik ben bang van niet. Niet alleen wordt uw allergie niet beter – met andere woorden, de allergische reactie verminderd niet – maar je zal zelfs nieuwe allergieën ontwikkelen. Hoe voorzichtiger u wordt met wat u eet, hoe intoleranter uw systeem zal worden voor meer en meer verschillende voedingsmiddelen. Heeft het x-vrije dieet uw gezondheid werkelijk verbeterd? Verbetert kunstmatig geproduceerde voeding uw gezondheid?

Wat gebeurt er hier?

Alle statistieken bewijzen dat de gezondheid van de bevolking snel achteruit gaat. Dit wordt niet alleen duidelijk door de huidige getallen van obesitas, diabetici, hartpatiënten, kankerpatiënten, enz.. maar het wordt ook aangetoond door de cijfers in verband met ziekenhuisbedden en ziekenhuisdagen, operaties, gebruik van 'essentiële' medicijnen, dagen werkverlet, het aantal mensen met een ziekteuitkering en tewerkstelling van verpleegsters en zorgcentra. Dit alles wordt door de autoriteiten uitgelegd in termen van betere voorzieningen, een beter systeem van sociale zekerheid en betere behandelingen.

Toch zou het zinvol zijn als betere behandelingen en betere diagnosefaciliteiten zouden leiden naar een gezondere bevolking. Vooropgesteld dat het allemaal werkt zoals ze beweren. Het aantal zware ziektes (terminale) zou niet drastisch beïnvloed worden door een betere diagnose en behandeling, aangezien diabetici of hartpatiënten of kankerpatiënten uiteindelijk toch nog in de statistieken terecht zouden komen, zelfs als dit een beetje later zou zijn. Daaruit volgt dat het aantal mensen met een bepaalde ziekte niet erg beïnvloed zou worden door een late diagnose van de ziekte. Dit brengt ons tot het besluit dat het wel degelijk het aantal is dat stijgt, en dat het geen valse indruk is, zoals duidelijk aangetoond wordt door de jaarlijkse statistieken. Deze cijfers zijn niet alleen hoger vergeleken met vijftig jaar geleden, maar jaar na jaar verhogen deze cijfers waardoor er meer en meer twijfel rijst over beweringen van de autoriteiten dat de behandelingen nu succesvoller zijn dan ooit tevoren.

Dus, als de bevolking in zijn geheel minder gezond wordt, wat kan de reden hiervoor dan zijn? Hebben we aanduidingen waar we naar de antwoorden kunnen gaan zoeken? Wat is er tegenwoordig zo drastisch veranderd in ons leven, vergeleken met vijftig, honderd of zelfs langer geleden, dat verantwoordelijk kan zijn voor zo een ernstige ommekeer in de gezondheidstoestand van de natie?

Verschillen

Er is bijvoorbeeld meer wereldwijde vervuiling nu dan ooit tevoren.

Wat hebben we dan vervuild?
Ik veronderstel dat het mag gezegd worden dat we ongeveer alles vervuild hebben dat vervuild kan worden: lucht, bodem, water. Het is ook juist om te zeggen dat dit bijna allemaal het gevolg is van de industrialisering. Onze grote drang om dingen te 'produceren' heeft onze aandacht afgeleid van de gevolgen die dit kan hebben op onze onmiddellijke omgeving. We zijn niet alleen erg enthousiast geweest om te spelen met chemicaliën om producten te produceren, die beter voldoen aan onze groei en meer gesofisticeerde behoeftes, maar we hebben deze chemicaliën ook geïntroduceerd om onze voedselproductie te verbeteren, om zo meer winst te kunnen maken.

Chemicaliën werden gebruikt om het ongedierte in onze landbouw te verjagen, schepsels die onze oogst beschadigden en hierdoor ons een lagere opbrengst van onze investering van geld en inspanningen bezorgden. Pesticides werden wijdverspreid gebruikt in de landbouw om de oogst te verbeteren zonder maar één gedachte te wijden aan de gevolgen die dit zou kunnen hebben buiten het doden van het kleine ongedierte. Chemicaliën om de groei te bevorderen worden gebruikt op de bodem om de opbrengst te verhogen. Jaren later worden we gedwongen om toe te geven dat pesticides en chemische grondstoffen giftig zijn voor alle levende wezens, inclusief de mensen, en dat restanten van pesticides op de oogst blijven zitten, die dan door ons gegeten wordt; dat pesticides en middelen om de oogst te verhogen het water en de bodem verontreinigen, waardoor het duur wordt en bijna onmogelijk om het te zuiveren. Verder hebben we geleerd dat het ongedierte zich zo snel ontwikkelt dat ze op korte tijd gewoon zijn aan de pesticides als deel van hun veranderende omgeving en waardoor pesticides heel snel hun moordende potentie verliezen. Eindresultaat: meer vervuiling en schade aan onszelf zonder het beoogde effect te behalen, en dat was 'de landbouw bevrijden van alle ongedierte'.

Gelijkaardig kan vee winstgevender gemaakt worden door het gewicht van het dier te verhogen. Dit kon gemakkelijk gedaan worden door de introductie van chemicaliën (steroïden, sexhormonen, antibiotica, groeihormonen) in hun voedsel. Jaren later leerden we dat deze chemicaliën zich ophopen in het vlees met als gevolg ook in de consument. Er werden reglementen uitgevaardigd om de praktijken te controleren, niet om ze te verbieden, aangezien winst nog steeds belangrijker is dan de publieke gezondheid. Chemicaliën blijven zich ophopen in de menselijke consument, evenals in het vee. Eisen om de status van slechte gezondheid van het vee en van de mens in verband te brengen met het voortdurend verhogen van de concentratie van deze vreemde moleculen worden heftig van de hand gewezen door alle autoriteiten.

Genetische manipulatie beschermt de oogst tegen infecties en plagen, selecteert de meest productieve variëteiten, verhoogt de oogst van groenten en fruit, verhoogt de grootte van de vis, voegt geselecteerde eigenschappen toe aan de oogst, kortom verbetert de kwaliteit en kwantiteit van het product. Wat meer kan je als consument nog wensen? Wel, zelfs al na een korte proefperiode zien we al enkele gevolgen van deze gewassen: sommige groeien ongecontroleerd, anderen produceren onvruchtbare zaadjes, bloemen hebben hun geur verloren, van soja wordt nu al gezegd dat het gevaarlijk wordt om als belangrijkste bron van proteïne te gebruiken, aangezien er geen enkele oogst in de hele wereld is die gegarandeerd GM vrij is. Het enthousiast zijn over genen en het manipuleren ervan is niet te rijmen met alles weten wat er te weten valt over de functies en interacties van de genen en ze manipuleren is als een leek die met een bom speelt. U heeft er geen enkel idee van op welk moment ze in uw gezicht kan ontploffen.

Maar voedsel wordt inderdaad de schuld gegeven voor de slechte gezondheid van de bevolking, wanneer dit aanvaardbaar is en niet langer te vermijden, en dan worden er drastische maatregelen genomen. Melk moet volledig gesteriliseerd zijn voor ze verkocht mag worden. Vruchten en groenten moeten 'behandeld' zijn tegen mogelijke besmettingen en plagen. Bij vlees en vleesproducten evenals oliën moet het vetgehalte verlaagd worden. Geen enkel voedingsmiddel mag verkocht worden zonder dat het op de juiste manier 'behandeld' werd. Suiker wordt verwijderd uit natuurlijke producten en vervangen door chemicaliën om tegemoet te komen aan onze zoete smaak. Gezonde Opties komen uit pakjes, of zijn gereconstitueerde voedingsmiddelen, waaronder babymelk.

De Voedselindustrie is geboren. Economische overwegingen hebben het voedsel dat we eten gekidnapt. Advies over wat we eten, hoe we het eten, hoe we het moeten produceren en hoe we het moeten bewaren, wordt geleid en gegeven door de industrie. Maar we kunnen wel gerust zijn dat de industrie onze gezondheid en ons welzijn, en niets anders, ter harte draagt; vergelijkbaar met de tabaksindustrie. 'U moet beseffen dat we geen voedsel produceren en behandelen voor de winst; we doen dit in het belang van uw gezondheid, ten koste van onze persoonlijke investering.' Men heeft een industrie, die de macht heeft zichzelf te reguleren, intern te onderzoeken en elke onafhankelijke wetenschappelijke benadering van buitenaf kan buitensluiten (de regering heeft goede statistieken nodig voor de economie!), en de waarheid kan vertellen naar eigen behoefte, losgelaten op de niets vermoedende bevolking. 'Experten', gefinanciëerd en ondersteund door de industrie, geven ons met stukken en brokken informatie over hetgeen ze denken dat we zouden moeten weten. Telkens als er verdachtmakingen en twijfels de kop opsteken dan wordt dit tegemoet getreden met geruststellende geluiden dat er meer onderzoek nodig is, wat we zullen uitvoeren en waarvoor jullie allemaal zullen betalen. En probeer te vergeten dat ik werk in dienst van de industrie! Ondertussen verandert er niets en de mensen zullen de openbaringen en vragen met de tijd vergeten.

Elke industrie heeft per definitie één belangrijk doel: winst maken. Dit is hun eigen doelstelling, aangezien we allemaal een goede winst voor onze investering willen, maar het komt de regering ook heel goed uit. Het is goed nieuws voor de economie van een land als de industrie winst maakt; het is goed voor de statistieken aangezien het de werkloosheid verminderd; en het is goed voor de werknemer omdat hij een goed inkomen heeft. Dit alles moedigt een omkadering aan waarin een mengeling van andere belangen gestopt wordt. Eén van deze belangen, in het geval van de voedselindustrie, is de gezondheid van de bevolking. Vele andere belangen hebben een hogere prioriteit, vooral wanneer de industrie in zijn geheel erin slaagt om de aandacht af te leiden naar andere aspecten van het leven zoals tabak, alcohol en illegale drugs, en hen de schuld kan geven van alle ziektes in de wereld. Als ze uiteindelijk geconfronteerd worden met onweerlegbaar bewijs en enorme publieke druk dan wordt er aan de industrie toegelaten om het te reguleren, standaarden door te voeren, te monitoren in plaats van fundamenteel te veranderen. Het is door deze houding van de overheid dat de standaard van het voedsel zo snel zo diep gezakt is naar het niveau waar het zich vandaag de dag bevindt.

Wat is Kwalitatief Voedsel?

Veel van het voedsel dat in de ontwikkelde wereld geconsumeerd wordt is ofwel gefabriceerd in een laboratorium of heeft een proces voor bewaring ondergaan. Waarom moet voedsel bewaard worden?

Voedsel dat gewoon blijft liggen zal zeer snel 'ontsporen'. Dit betekent dat het begint te desintegreren. Dit is een verteringsproces, dat door het voedsel zelf gecontroleerd wordt. Groenten en fruit bevatten enzymen, die het voedsel van binnenuit beginnen te verteren. Het zijn deze enzymen die een gemakkelijke absorptie van het voedsel in ons eigen systeem verzekeren. Zolang deze enzymen functioneel zijn zal de groente of het fruit rotten op zijn eigen tempo. In de natuurlijke cyclus is dit een noodzaak zodat de zaadjes zich kunnen voeden aan het fruit om de groei van een nieuwe plant te bevorderen, of gewoon als recyclage van de bouwstenen van het leven om de bodem opnieuw te voeden. Dit alles vormt het doorslaggevend bewijs dat dit bepaald voedingsmiddel leeft.

Om in de mogelijkheid te zijn om 'vers' voedsel te leveren aan de consument moeten we er ons van verzekeren dat het rottingsproces stopgezet wordt. Dit wordt het bewaren van het voedsel genoemd. Welke methode er ook gebruikt wordt om het voedsel te bewaren – en deze zijn veranderd doorheen de jaren – het doel is in het ergste geval om alle enzymenactiviteit te doden, en in het beste geval om deze activiteit drastisch af te remmen. Dit verzekert ons ervan dat we voldoende tijd hebben om het voedsel overal in het land te leveren, of zelfs overal ter wereld, waarbij het fruit en de groenten er vers blijven uitzien. Dit is allemaal perfect om een goede winst te garanderen met minimale afval. Maar eens de enzymes dood zijn, dan is het voedsel in essentie ook dood. Het bevat nog steeds alle enzymen, vitaminen en mineralen op een chemisch niveau, maar het verschil is dat deze nu allemaal gedeactiveerd zijn. Dus, het interne verteringssysteem werkt bijvoorbeeld niet meer en hierdoor zal het moeilijker worden om het voedsel te verteren en te absorberen. De levenloze vitamines zullen de stofwisseling van de consument niet langer verbeteren, aangezien het nu dode lichamen geworden zijn die ronddobberen, zoals dode vissen ondersteboven drijven aan de oppervlakte van een rivier.

De kwaliteit van voedsel kan niet alleen gemeten worden aan zijn chemische samenstelling. De echte kracht van kwalitatief voedsel ligt in de mogelijkheid om 'levend te zijn'. Het is in de wisselwerking tussen de levendigheid van het voedsel en de levendigheid van de consument dat het voeden plaats vindt. De gemeten hoeveelheden vitamines en mineralen in het voedsel is niet alleen een volkomen nutteloos stuk informatie, het is ook totaal zinloos. Wat er ook gemeten wordt in één appel zal volledig verschillend zijn in een ander soort appel, een appel die in een ander klimaat groeide, en de appel van volgend jaar. Zoals de wetenschap recent nog verklaarde bevatten vele vruchten die tegenwoordig verkocht worden zeer weinig of helemaal geen vitamines meer. Ze wijten dit aan het vroegtijdig plukken van het fruit en het kunstmatige rijpen van het fruit tijdens het transport. Hieruit volgt dat het essentieel is dat het product niet geoogst wordt voor het volledig rijp is. Dit proces garandeert dat het product klaar is voor de volgende stap in de natuurlijke cyclus: de distributie van zijn levenskrachten aan ofwel de consument ofwel aan het recyclageproces. De kwaliteit van het voedsel wordt alleen maar bepaald door zijn 'levendigheid'.

Een andere reden, die door de wetenschappers gegeven wordt voor de slechte kwaliteit van ons fruit en groenten vandaag, is de slechte kwaliteit van de bodem, waarop de gewassen groeien. Jaren en jaren van overproductie, gestimuleerd door monocultuur bemesting heeft de bodem uitgeput. Wat niet in de bodem zit kan niet door de plant opgenomen worden. Tengevolge hiervan hebben de planten een slechtere voedingswaarde, zijn ze zwakker in hun verdediging en zijn ze grotere verzamelaars geworden van 'gifstoffen'. Als er een tekort is aan essentiële voedingselementen zal de plant het moeten doen met datgene wat er wel is. In onze inspanning om meer te produceren, om de gemeenschap beter te voeden, hebben we de natuurlijke omgeving van de planten over zijn grens geduwd, hetgeen resulteert in een slechte kwaliteit van water, bodem en product. Maar we slagen er nog steeds in om ze er als echt uit te laten zien, of zelfs beter. Het uitzicht heeft het overgenomen van kwaliteit, want het is het uitzicht wat het product doet verkopen! Uw gezondheid staat niet op de prioriteitenlijst.

Om de Wereld te Voeden

Maar vergeet niet dat we al dat bemesten gedaan hebben om aan de vraag te kunnen tegemoet komen. Meer monden om te voeden vereist dat er meer voedsel geproduceerd wordt.

De sleutel tot dat specifieke deel van de puzzel is marketing.
Eens een enorm potentieel om winst te maken geïdentificeerd wordt, is het essentieel dat men de consument kan overtuigen dat ze dit product moeten kopen. Na de tweede wereldoorlog was het idee van overvloed zeer aantrekkelijk voor de mensen en de economische groei, hand in hand met privé welvaart, zorgde dit ervoor dat de koopkracht van de mensen verhoogde. Dit is een droommarkt voor de verkoper, ervan uitgaande dat men het individu kan overtuigen dat het product dat men verkoopt een merkteken is van zijn/haar rijkdom. Het publiek had maar weinig overredingskracht nodig dat de rijkdom en diversiteit van het voedsel, de overvloed aan voeding, een beeld weerkaatste van stijgende rijkdom. Voedselproductie op grote schaal begon en werd aangemoedigd door de autoriteiten (landbouw, melkunie, veehandel) aangezien hier geld gemaakt kon worden, en terzelfdertijd zou de economie opbloeien. Alles wat een grotere oogst kon stimuleren werd gebruikt en aangemoedigd; en dit gebeurt nog steeds (cfr. GM gewassen). Reclame vertelde de mensen wat ze moesten eten, hoe goed melk voor u is en wat beschouwd werd als een normaal dieet ten overstaan van een te armzalig dieet.

De welvaartstaat moedigt over het algemeen consumptie aan aangezien dat een goede weerslag heeft op hun economische cijfers. Voedsel is niet anders. Dus, eten we meer omdat we meer produceren. Zelfs in de beginjaren waren er problemen met overproductie zoals de boterberg, en melk maar ook tomaten en appels werden weggegooid omdat de markt ingestort was. De autoriteiten reageerden hierop door de 'industrie' te subsidiëren, hierdoor stonden ze toe dat de overproductie bleef voortduren, ondanks dat de bevolking al overvoed was.

Terwijl de kwaliteit van het voedsel verminderde steeg de hoeveelheid die geconsumeerd werd. U kan dit zeer eenvoudig verifiëren. Vergelijk de hoeveelheid van kartonnen dozen sinaasappelsap die u verbruikt met de hoeveelheid vers sinaasappelsap dat u drinkt wanneer u in Spanje bent. Kijk hoeveel brood u eet als u het in de supermarkt koopt en vergelijk dit met de hoeveelheid die u eet als u zelf brood bakt. Natuurlijk is de stijging van de consumptie goed nieuws voor de economie, en dus wordt overproductie nog maar eens aangemoedigd. Hoe minder voedingsstoffen zich in het voedsel bevinden, hoe meer we verplicht worden om te eten omdat het lichaam naar meer voeding vraagt. Jammer genoeg is het enige wat het zal krijgen meer van hetzelfde: rommel, arm aan voedingsstoffen. Maar als autoriteit zijn we niet ongerust omdat het product goed verkoopt en de economie stijgt. En we hebben ook niets om ons zorgen over te maken aangezien niemand de achteruitgang van de gezondheid in verband kan brengen met de voeding. Dat zal nog tientallen jaren duren vooraleer dit duidelijk begint te worden.

Als we zouden kunnen terugkeren naar een natuurlijk product, rijk aan voedingsstoffen, om de bevolking mee te voeden, geteeld en gerijpt in onze eigen tuin, niet geïmporteerd van de andere kant van de wereld, dan zouden we al snel merken dat de nood aan een geforceerde productie zou afnemen. Meer mensen zouden minder eten, zolang het voedsel maar van hoge kwaliteit is. Dit betekent niet meer, maar ook niet minder, dan dat het voedsel nog levend moet zijn.

Besluit

Stop met het gebruiken van onnatuurlijke bemestingsmethodes. Alle chemicaliën vergiftigen en/of ontwrichten de omgeving. Als de omgeving verandert, dan verandert ook het leven erin, en daarvan maken wij ook deel uit. Alleen zijn wij niet zo flexibel als het meeste in de natuur wel is.

Stop met het 'verbeteren' van ons voedsel op een kunstmatige wijze. Ons voedsel, zoals het door de natuur geproduceerd wordt, moet niet verbeterd worden. Onze methodes van hoe we telen, oogsten, begrijpen en consumeren moeten wel verbeterd worden.
Stop met het controleren en centraliseren van de voedselproductie. Lokaal geteelde producten moeten lokaal geconsumeerd worden. Producten van ver afgelegen plaatsen hebben hoe dan ook geen plaats in onze voeding.
Stop met het vermoorden van voedsel. Laat de natuur toe om terug leven in zichzelf te brengen.

Moedig de kwaliteit van het voedsel aan, niet de groei van de voedselindustrie.

Laat enkel natuurlijke methodes toe bij de productie van voedsel, en alleen op een manier zoals de natuur ze gebruikt.

En de ultieme sleutel van dit alles is : verwerf een beter begrip van hoe het geheel van de natuur werkt, als een éénheid, als een universum.