Evolutie: Van Fysiek naar Mentaal

door Dr Patrick Quanten MD

Hebben we het er niet een beetje moeilijk mee waar dit allemaal toe leidt en waarom er zoveel kwaad en pijn in onze wereld is? En toch wordt er zoveel over vrede en begrip gepraat. Er is zoveel liefdadigheidswerk en zoveel medeleven voor de lijdenden, en toch lijken we helemaal niet in staat om de schade, het lijden en de pijn te verminderen. We hebben het moeilijk om te begrijpen wat er gebeurt en het gemakkelijkste is om dit alles God te verwijten. Al bij al heeft Hij het gecreëerd, en Hij laat toe dat mensen op deze manier lijden. Hoe kunnen we blijven geloven in een God die aardig is, goed en rechtvaardig terwijl alles rondom ons het tegendeel bewijst. Hoe kunnen we beginnen te begrijpen wat er met ons als ras aan het gebeuren is?

We zijn trots op onszelf dat we de wereld bevrijd hebben van de Spaanse Inquisitie, slavernij en de donkere Middeleeuwen; maar toch hebben we het nog steeds even moeilijk met het kwade. We riepen uit dat alle mensen vrij moeten zijn, en toch vinden we het moeilijk om ons niet te bemoeien met andermans zaken. Het lijkt erop dat de mens enkel vrij mag zijn als ze precies doen wat wij willen, zich gedragen zoals wij ons zelf zouden willen gedragen en leven volgens dezelfde rechtvaardigheid als deze waar wij zelf naar leven. "Bevrijding" betekent "leven zoals ik doe". En als je precies dat doet, en als je jezelf gedraagt, dan verklaar ik hierbij dat jij vrij bent.

Geloof me, je wil niet leven zoals je zou willen leven. Dat is barbaars; dat is geen vrijheid. Laat mij je vertellen wat JUIST is; laat mij je vertellen wat goed en kwaad is, wat juist en fout is, en dan en alleen maar dan zal je vrij zijn.

Elders heb ik uitgelegd hoe het concept van goed en kwaad verschilt van plaats tot plaats en van tijd tot tijd. Hier wil ik me concentreren op hoe dit vorm krijgt in de evolutie waar de mens op dit moment doorgaat.

Het kwade, vijfhonderd of tweeduizend jaar geleden, werd beschreven als fysieke wreedheid. Het kwade dat de moeilijke omstandigheden waarin mensen leefden weerspiegelde was van een erg fysieke aard. We zijn verschrikt als we zien hoe mensen elkaar behandelden op een fysiek niveau. Afranselingen, fysieke martelingen, bloedige gewelddaden, we zien ze allemaal voor onze geest. Doorheen de eeuwen, en vooruit geholpen door hoog gesofisticeerde culturen, heeft de mens een kader voorzien waarin hij geprobeerd heeft om dit soort gedrag te verminderen. Hij heeft wetten opgesteld die op een gepaste wijze zouden straffen, op een gelijkaardige wijze als het geweld zelf, hopende dat dit de cirkel van wraak zou doorbreken, waardoor de noodzaak aan geweld zou afnemen.

Het meer en meer gesofisticeerd worden betekende ook dat de manier waarop geweld gebruikt werd veranderde. Om mensen te doden moeten we ze nu niet meer doodknuppelen; we kunnen gewoon van grote hoogte bommen op hen gooien, of we vuren van op een afstand van honderden kilometers raketten af. Dat is veel properder en zuiverder; en het geeft ons de mogelijkheid om te doen alsof we dit niet echt gedaan hebben, want we voelen de pijn niet, de stijging van het bloed voor het moorden, en we zien ook niemand voor onze ogen of in onze handen sterven. We zien het bloed op onze handen niet; we waren niet aanwezig, eerlijk waar! Fysiek geweld gebeurt meer en meer bedekt; we kunnen er niet tegen, zijn verschrikt als we geconfronteerd worden met fysiek geweld. We kunnen het niet begrijpen; we veroordelen het met éénparigheid van stemmen.

Maar tegenwoordig zien we een enorme uitbarsting van fysiek geweld; moorden; afranselingen; verkrachting; gevechten; oorlogen. En we reageren met boosheid. We schudden onze hoofden; we wanhopen. Misschien is dit de laatste grote uitbarsting vóór het fysieke geweld begint te verminderen. Gedurende de volgende vijftig jaar zal de mensheid eindelijk leren dat fysiek geweld een zeer beperkt effect heeft. Hieruit volgt dat fysiek geweld geleidelijk aan zal verdwijnen uit ons leven – driemaal Hoera daarvoor! – en vervangen zal worden door een meer vernietigende vorm.

Waarom kunnen we er zeker van zijn dat fysiek geweld zal verminderen terwijl we dit vandaag de dag nog zo uitdrukkelijk ervaren? Omdat het deel uitmaakt van onze evolutie.

Aan het begin van het bestaan van de mens was het leven hard, zeer hard. Het overleven van de fitste was geen geringe taak; en het voortbestaan van de soort betekende dat er geen plaats was voor de zwakke en de magere. De fysieke hardheid resulteerde in een zeer fysieke manier van leven. Daar is het allemaal begonnen, maar sinds die dag heeft de mens al een hele weg afgelegd. In lief en leed, de dingen zijn veranderd. De belangrijkste investering van de veranderingen gebeurden om het leven gemakkelijker te maken voor onszelf. We hebben ernaar gestreefd om middelen te vinden waardoor het overleven heel wat makkelijker werd; tot op het punt dat je nu kan leven terwijl je eigenlijk dood zou moeten zijn. In termen van evolutie betekent dit dat de soort verzwakt is en onherkenbaar geworden is, maar het heeft ook nog een ander gevolg. Het heeft ons in contact gebracht met de wereld achter de fysieke mogelijkheden. Eerst leerden we om het fysieke koninkrijk uit te breiden – we konden ons sneller verplaatsen tussen twee plaatsen; we konden plaatsen zien en horen waar we ons niet bevonden – en dan gingen we nog verder. Mensen sturen me nu brieven die belanden in een mailbox die nergens bestaat; we kunnen winkelen in een winkel die niet bestaat; in de wetenschap beginnen we het bewustzijn te erkennen als een vitaal deel van het leven, maar het heeft geen fysieke vorm. De mens verwijdert zich langzaam van het fysieke weg, naar het niet-fysieke toe. De mensheid bewoog zich doorheen al de fysieke ervaringen die maar mogelijk zijn, of toch bijna, en bereidt zich nu voor om binnen te gaan in het koninkrijk van de psyche.

In de laatste eeuw zijn we ons meer en meer bewust geworden van de impact van mentale en emotionele factoren in ons leven. Stress, als ziekte, kwam vijftig jaar geleden niet voor. Nu is het de snelst groeiende "ziekte" in onze cultuur. Stress is niets meer dan de fysieke manifestatie van mentale en emotionele spanning. Dit gebeurt wanneer het leven onnatuurlijk wordt; als ons natuurlijke instinct onvoldoende wordt om ons te helpen met overleven. Tengevolge hiervan zien we voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid dat emotionele en mentale factoren gebruikt, beschreven en erkend worden als geweld. We erkennen het kwade in het niet fysieke deel van ons leven. We praten over mind-games, waarbij er met onze geest gespeeld wordt; een vorm van marteling, subtieler dan fysieke marteling, maar met een meer vernietigende werking. We bestoken mensen met "informatie" waardoor ze gedwongen worden te reageren op de manier waarop wij dat willen. - Als we hen bang genoeg maken en onszelf afschilderen als hun redders, dan zullen ze ons smeken om de controle over hun leven over te nemen. – En wat hier nu zo goed aan is, is dat de hele ervaring zo nieuw is dat de mensen niet echt begrijpen hoe dit werkt. De meeste hebben nu wel de kennis over hoe de fysieke omgeving je kan vormen en verantwoordelijk kan zijn voor je toekomstige gedrag. – We overtuigen onszelf ervan dat als je in een rokerige omgeving leeft je longkanker zal krijgen; dat als je als kind veel geslagen werd je een gestoorde volwassene wordt; dat onze genen bepalen of we al dan niet er goed zullen uitzien, slim zijn en een succes worden. – Maar weinig mensen kunnen de massale impact zien van manipulatie van de geest.

Vooraleer we verder gaan, moet ik even een zijweg inslaan.

Wat jij als individu ervaart, is geen alleenstaande ervaring, het staat rechtstreeks in verband met alle andere ervaringen van alle andere mensen. We zien onszelf graag als individuen, gescheiden van alle anderen, uniek in al zijn aspecten. Dit betekent natuurlijk dat we kunnen doen alsof we voor niets verantwoordelijk zijn dat er gebeurt of dat een ander doet. De waarheid is dat alle aspecten van jouw uniekheid deel uitmaken van de aspecten van anderen.

Als ik je vraag wie je bent, dan kan je beginnen met te zeggen of je een man of een vrouw bent, kind of volwassene, alleenstaande of getrouwd. Je kan me vertellen welk werk je doet, welke hobby's je hebt, de dingen die je interesseren. Je kan je godsdienst vermelden en je principes. Je kan me zelfs enkele van je persoonlijke ervaringen vertellen zoals een abortus, onvrijwillig iemand de dood ingedreven hebben, een kind verloren hebben, je ouders terug gevonden hebben. Wat je ook maar gebruikt om jezelf te beschrijven, door middel van al deze deeltjes blijf je stevig verbonden met de rest van de mensheid. En elk apart "label" dat je gebruikt, identificeert jou bij een groep. Dikwijls hoor je mensen zeggen: "Je kan het niet echt begrijpen als je het niet zelf meegemaakt hebt." En het is precies deze ervaring die ons allemaal verbindt; of eerder alle deeltjes van "mij" verbindt met alle deeltjes van de andere "mij's".

Dus je persoonlijke ervaring wordt dan ook een ervaring voor de hele mensheid. Als we daar ook nog eens het feit bij optellen dat jij, zoals al de anderen, hier al talrijke keren eerder geweest bent dan vormen al onze ervaringen samen de evolutie van de mensheid. Doorheen de tijd hebben we allemaal ervaringen gehad van macht hebben, slavernij, moord en vermoord worden, van liefde en haat, van armoede en rijkdom, van bevrediging en lijden. En elke individuele ervaring heeft bijgedragen aan de kennis die de mens vergaard heeft tot dusver; en elke individuele ervaring heeft geholpen in de evolutie van de mensheid, telkens iets verder op zijn weg. Evolutie is de totale som van alle ervaringen van het energieveld dat door mensen geproduceerd wordt. Hetzelfde geldt voor het energieveld van dieren, van planten en van organische materie. Alles is in evolutie; alles evolueert voortdurend.

Laten we nu terugkeren naar waar we ons bevinden op onze evolutionaire weg.
We hadden het punt bereikt waar we erkenden dat het fysieke zich op het laatste slagveld bevindt, en dat de eerste stappen ondernomen worden om het koninkrijk van de geest te bereiken. Als we het voorgaande mee opnemen in de vergelijking, dan kan je nu beginnen te zien hoe de verandering van fysiek kwaad naar mentaal kwaad er één moet zijn voor de hele mensheid. Verschillende delen van de wereld, verschillende culturen, verschillende historische invloeden, zullen verschillende aspecten aanbrengen voor deze belangrijke stap in de evolutie. Het geheel zal langzaam de futiliteit van kwaad op een fysiek niveau beginnen te zien, en de beweging naar het onderzoeken van niet-fysieke niveaus zal gemaakt worden. Op een wereldse manier zal je in staat zijn om dit te herkennen doordat de wereldleiders, sekten, groepen mensen enz.. akkoord gaan om te stoppen met vechten, met moorden; en zich dan keren naar mentale wreedheid, het soort dat we nog niet gezien hebben onder deze zon. En verrukking over de ultieme reikwijdte van stille wapens zal al snel veranderen in een zorgelijke kreet en opnieuw oplaaiende haat als het duidelijk wordt dat het zwijgen van de wapens het probleem niet opgelost heeft, geen vrede gebracht heeft voor de mensheid.

Dat is de eeuw die voor ons ligt – een verhaal van totale vernieling, dat zich verandert in prachtige vrede, zich verandert naar mentale pijn op een schaal die we nog niet ervaren hebben.

Wanhoop niet! Dit gaat gepaard met een opening naar een groter bewustzijn, een verhoogde interesse in bewustzijn en een groeiende spiritualiteit. Maar verwacht niet dat dit zonder pijn zal plaats vinden, zonder het onderzoeken van de donkere kanten. De geschiedenis toont ons dat alles wat de mens ooit uitgevonden of ontdekt heeft altijd langs beide kanten gebruikt werd; goed en kwaad. Waarom zou je denken dat het deze keer anders zal zijn?

Oh ja, en voor ik het vergeet: verwijt het God niet. Het geeft blijk van een totaal gebrek aan begrip. Als je het niet begrijpt dan is dat goed; ga en leer, maar neem alstublieft geen afslag naar domheid.