Oordeel Zelf

door Dr Patrick Quanten MD

De wereld, zoals wij deze waarnemen, is een conglomeraat van oordelen. Alles wat we via onze zintuigen waarnemen is gebaseerd op een oordeel, dat meestal collectief gevormd is. Als baby's wordt ons verteld wat goed en wat slecht voor ons is; "gezondheidsspecialisten" dringen erop aan dat we de dingen op "de juiste manier" leren. In Amerika loopt er momenteel een debat over het feit of het wel of niet een goed idee is om baby's te "dwingen" afzonderlijk van hun ouders te slapen, en dit raakt aan de echte essentie van onze culturele kennis over goed en slecht. Ons collectief begrip vertelt ons dat er een goede en slechte manier is om voeding toe te dienen, van zuiverheid, van opvoeding, van sociaal en sexueel gedrag, enzovoorts. We stellen ons niet de vraag of het individu past in deze regels, we dwingen hem gewoon om hieraan te voldoen door een systeem van bestraffing en beloning. En zo "leren" we goed van slecht, juist van verkeerd te onderscheiden. Maar volgens wiens standaards?

Wie heeft het recht te zeggen welke van de talrijke culturen het juist of verkeerd heeft als het om het leven gaat? Hoe zouden wij, als mensen, onszelf moeten gedragen? Hoe kunnen we een wereld bouwen waar niet geoordeeld wordt? En als we dit kunnen, is dit dan aan te raden?

Maar van de boom van de Kennis van Goed en Kwaad zal jij niet eten.

Maar toch, sinds die dag doen we niets anders dan het fruit van deze boom eten; en sinds die dag lijden we onder het onderscheid tussen goed en kwaad. Maar we zijn er ons niet bewust van.

Alles wat we "leren" is gebaseerd op een oordeel. Dit is een stoel, betekent dat alles wat op deze vorm lijkt beoordeeld wordt als zijnde een stoel en hierdoor een bepaalde functie heeft, die wij behoren te leren en ons ernaar te gedragen. Je moet je tanden na elke maaltijd poetsen, want anders..., betekent dat als je dit niet doet je beoordeeld wordt als zijnde verantwoordelijk voor tandbederf dat onvermijdelijk zal volgen. Roken veroorzaakt longkanker, betekent dat je als roker zal sterven aan longkanker, en als niet-roker met longkanker mag je heel boos zijn op de Hogere Autoriteiten omdat deze zich niet aan de regels gehouden hebben. Het is triest om te merken dat bijna alle regels die we opstellen oordelen zijn en geen feitelijke waarden hebben in het echte leven, en dat wij ons hierdoor heel veel zorgen en pijn bezorgen. Elke verklaring die niet overal en altijd waar is moet bijna zeker een resultaat zijn van onze consumptie van de "verkeerde" boom.

Onze woorden zijn oordelen en onze daden zijn oordelen in zoverre dat ze reacties zijn op iets anders dat er rondom ons gebeurt. Je bent groot, doet de vraag rijzen "Volgens wiens standaards: de Pygmeeën, de Hutu's, de dinosaurussen?" Gevangenschap zou afgeschaft moeten worden, vanuit wiens standpunt: het slachtoffer, de dader, de financiën van de Overheid? Elk onderwerp dat we tegenkomen in het leven veroorzaakt verdeling binnen de gemeenschap; van bescherming van het milieu, tot dierenrechten, mensenrechten, religie, gezondheidsadvies, opvoeding en of postzegels al dan niet zelfklevend moeten zijn. Er is geen menselijke organisatie of lichaam die de verschillende meningen kan opsplitsen in eeuwigdurende categorieën van "juist" en "verkeerd". Het feit dat deze verschillende meningen bestaan geeft aan dat ze niet gesplitst kunnen worden omdat er geen echt "juist" en "verkeerd" bestaat. Hoe vreemd je ook denkt dat sommige rituelen of standpunten zijn, ze zijn allemaal goed. Ergens, eender waar, moet er een reden zijn voor het bestaan ervan. Misschien begrijpen we de reden niet, maar daardoor is het niet automatisch verkeerd. We beoordelen dingen die we niet begrijpen echter meestal als "verkeerd", waardoor we onze eigen opdeling maken. Als we alles zouden kunnen aanvaarden als zijnde goed, dan zouden er geen meningsverschillen zijn, met niets of niemand. Dit betekent niet dat we alles onder de zon moeten aannemen of kopiëren, maar we zouden kunnen toestaan dat het er is – voor welke reden ook – zonder dat we het moeten veroordelen. Het is enkel ons zeer beperkt gezichtspunt en hieruit volgend oordeel dat het "verkeerd" maakt.

Als dit, zoals we zojuist gezien hebben, zo diep in onze wereld ingegraven zit, hoe kunnen we dan de noodzakelijke veranderingen doorvoeren waardoor de Grote Revolutie ontstaat? Weer is het antwoord, begin bij jezelf. Verwacht niet dat de wereld zal begrijpen of jouw niet-oordelen zal tolereren, maar probeer je bewust te zijn van elk oordeel dat jij maakt. Probeer naar jezelf te luisteren; probeer naar je eigen daden te kijken; probeer je bewust te worden van hoeveel alleen maar een gezichtspunt is, en zelfs een beperkt gezichtspunt. Mensen voelen zich beter als ze geloven dat "iedereen" hetzelfde denkt; maar ook dit is jammer genoeg weer een oordeel dat gebaseerd is op het buitensluiten van het bewijs van datgene dat we niet willen horen.

Deze beoordelingen worden elke seconde van ons leven gemaakt, omdat alles wat we ervaren verbonden is met het geloof dat wat we zien, voelen en horen echt is, hetgeen impliceert dat wat we niet kunnen zien, voelen of horen, niet bestaat. De manier waarop we onze wereld ervaren is een aangeleerde manier en dat is de enige manier waarop we de wereld kunnen zien, horen en voelen. Als ons getoond was om dingen anders te bekijken, dan zou de wereld er voor ons anders uitzien. We zouden niet oordelen. En als we ons bewust beginnen te worden van hoe onze levens gebaseerd zijn op voordurende oordelen, dan krijgen we de mogelijkheid om te stoppen en toe te laten dat andere mogelijkheden onze ruimte binnenkomen. Dan leiden we onze levens naar het koninkrijk van de oneindige mogelijkheden; maar dat is een ander verhaal.

Doe aan anderen niet wat je niet wil dat ze aan jou doen.

Als je wil dat anderen stoppen met jou te beoordelen, stop dan met anderen te beoordelen en stop zeker met het beoordelen van jezelf. Maar stop niet met het beoordelen van anderen alleen maar om ervoor te zorgen dat zij jou niet meer beoordelen; stop er alleen maar mee omdat jij voelt dat dit juist is. Verwacht geen beloningen of voordelen. Jouw beloning is dat je bijdraagt aan de reis die het menselijke ras onderneemt. We gaan terug om te ontdekken welk de "boom van Kennis van Goed en Kwaad" is, zodat we kunnen stoppen om van zijn vruchten te eten.

Niet-oordelen, verdraagzaamheid en aanvaarding, zal helpen om de ogen te openen voor een nieuwe wereld. Elke hut is een paleis; elke broodkorst is een feestmaal; elk hart is een huis van Liefde.