Boerenverstand
Een Nutteloos of Essentieel Deel van het Leven?
Patrick Quanten
In ons dagelijkse leven kennen we de uitdrukking ‘gebruik je boerenverstand’ wel. Boerenverstand wordt over ’t algemeen gedefinieerd als het gewone, gezonde verstand zonder de ballast van een theoretische vooropleiding of met andere woorden, als zonder dat je er voor hebt geleerd, slim inzicht hebben in een bepaald onderwerp of situatie. Dus het is een slim inzicht, wat betekent dat het waardvol is. Het gaat over de waarneming die men doet in verband met een bepaald onderwerp of situatie, hetgeen dus handelt over de realiteit. Enkel afgaande op de definitie lijkt het er dus wel op dat het boerenverstand nuttig kan zijn in het leven.
Laten we dit wat verder uitdiepen aan de hand van enkele voorbeelden.
Als je weet dat je met statistieken alles kan bewijzen, dan zegt dat eigenlijk dat statistieken niets bewijzen. Als je een bepaalde methode kan gebruiken om iets te bewijzen en je kan dezelfde methode gebruiken om net het tegendeel te bewijzen dan blijkt daaruit dat de methode ongeschikt is om uitsluitsel te geven in de een of andere richting. Het kan beide bevestigen, hetgeen aangeeft dat het eindresultaat dat je bekomt veroorzaakt wordt door de manipulatie van de feiten of de situatie. Door het selectief voorstellen van de data creëer je een specifiek resultaat.
Maar als dat het geval is, waarom word ik dan constant gebombardeerd met statistieken door mensen die duidelijk iets willen ‘bewijzen’? Ik begrijp waarom ze statistieken gebruiken omdat het er dan op lijkt dat ze gelijk hebben, maar eens ik besef, en het is toch algemeen geweten, dat het basisprincipe onbetrouwbaar is waarom blijf ik het dan toch gebruiken? Antwoord: omdat het mijn overtuiging ondersteunt. Mensen die willen dat we geloven dat het klimaat op aarde snel aan het veranderen is naar ondraaglijke en onleefbare toestanden gebruiken statistieken om hun overtuiging aan de man de brengen. Mensen die geloven dat het hele klimaatverhaal opgezet spel is gebruiken statistieken om hun overtuiging te staven. Ik vind dit, op z’n zachts uitgedrukt, erg verontrustend.
We kunnen geen inzicht verkrijgen in de realiteit als we de realiteit enkel door specifieke lenzen willen bekijken, ook al weten we dat het ons een vertekend beeld oplevert, een beeld dat wij dan met overtuiging als ‘de waarheid’ blijven aanzien. Het is onmogelijk om kennis te verwerven over de realiteit van het leven als men er op een verdraaide manier op neer blijft kijken, en dan doet het er niet toe op welke manier men het beeld vervormt. Het feit dat het vervormd is betekent dat de realiteit die men observeert, op de manier waarop men dat doet, niet meer reëel is. Het beeld werd gemanipuleerd, gegoten in de vorm die wij op voorhand gekozen hebben, de vorm van onze overtuigingen.
Dan is het toch opmerkelijk om vast te stellen dat wetenschap, als in ‘de systematische studie van de structuur en het gedrag van de fysieke en natuurlijke wereld’, geen statistieken gebruikt, noch percentages of gemiddelden. Een wetenschapper voorziet je van één van deze twee zaken. Ofwel beschrijft hij wat hij observeert, en iemand anders mag je een andere beschrijving van hetzelfde geven, ofwel geeft hij zijn mening over wat er gebeurd is en waarom het gebeurd is, en iemand anders mag daar een andere mening over hebben. Alles wat deze werkmethode en deze gedragsregels niet volgt kan niet als wetenschap aanvaard worden en is erop gericht om een specifiek resultaat te bekomen. Met statistieken kan je dit wonderwel bereiken aangezien je met statistieken alles kan aantonen. Vandaar dat ze niet thuishoren in een wetenschappelijke omgeving.
Als je gelooft dat alle politiekers corrupt zijn, waarom kies je er dan nog steeds voor welke jij als jouw vertegenwoordiger wil en waarom blijf je bevelen gehoorzamen van hen? Niet enkel ondersteun jij dit systeem door jouw daden, een systeem waarvan jij beweert dat het corrupt is, maar je volgt ook nog eens alle regels en wetten die men jou via dit systeem oplegt, zelfs wanneer je niet eens op deze volksvertegenwoordigers gestemd hebt. Op deze manier komen onze daden niet overeen met onze woorden. We leven een gespleten leven, verdeeld in wat we geloven en wat we doen.
Dit is een groot probleem voor onze geest. Een leven leiden dat indruist tegen jouw geloofsovertuigingen voedt twijfel en frustratie. Op lange termijn ontstaat een scheur binnenin je eigen systeem, want het ‘weet’ wat juist is en wat het zou moeten doen. Maar waar de geest wordt weerhouden van uit te voeren wat het nodig heeft. Je dwingt jezelf om onderdanig te zijn aan een andere autoriteit, waarvan je eigen geest weet dat die corrupt is.
Als je weet dat de overheid, en al diegenen die daar deel van uitmaken, er niet zijn om jouw individueel leven te verbeteren maar dat ze enkel bezig zijn met het verbeteren van hun eigen leven en toch volg je hen gedwee, dan weet jouw geest dat dit nooit goed kan aflopen. Jij geeft je soevereiniteit weg en de macht over je eigen leven wordt aan een autoriteit geschonken die je zelf corrupt vindt, onbevoegd en een gevaar voor jouw persoonlijke ontwikkeling.
En als je het gevoel hebt dat je er niets kan aan doen, dan bedenk hoe ontkrachtend dat wel klinkt. Als er niets is dat jij kan doen om jouw geest te geven wat het nodig heeft om jouw leven in evenwicht te brengen en toe te laten dat het zich kan ontwikkelen dan geloof jij dat je deze kracht niet bezit.
Je weigert in te zien dat het jouw acties zijn die bijdragen tot je eigen ontkrachting. Het bestaande systeem niet langer ondersteunen, niet bijdragen tot het in stand houden van dat systeem is wat jij, als een individu, nodig hebt om je kracht terug te vorderen.
Als je weet dat alle medische testen vals positieve en vals negatieve resultaten opleveren dan weet je dat deze testen niet geschikt zijn om een specifieke diagnose te stellen. Een vals positief resultaat, zo genoemd door de medische wereld zelf, is een positief testresultaat, hetgeen ‘bewijst’ dat je aan een specifieke ziekte lijdt, terwijl zij al beslist hebben dat het onmogelijk is dat je die ziekte hebt. Het testresultaat wordt genoteerd als zijnde ‘vals’ omdat het niet overeenkomt met wat zij geloven. Een vals negatief resultaat is een negatief testresultaat, hetgeen ‘bewijst’ dat jij een specifieke ziekte niet hebt, terwijl zij al uitgemaakt hebben dat jij weldegelijk aan die ziekte lijdt. Wees nu eerlijk, duidt dit er dan niet op dat de test zelf geen enkel bewijs levert, in gelijk welke richting? Betekent dit dan niet dat de test een totaal zinloze poging is om een bepaalde ziekte te diagnosticeren?
In dat geval, waarom blijven we doorgaan met testen? Wel, zij blijven de testen gebruiken omdat zij daardoor het beslissingsrecht kunnen opeisen. Zij bepalen of je ziek bent of niet en in welke ziektecategorie je dan thuishoort, in welk vakje je geplaatst wordt. Jij bent, volgens de medische wereld, ziek omdat zij dat zo beslissen, gebaseerd op een testresultaat zonder dat jouw symptomen daarmee overeenkomen of gebaseerd op het negeren van hetzelfde testresultaat wanneer het niet overeenkomt met de symptomen waarvan zij geloven dat ze een bepaalde ziekte voorstellen. Eens een etiketje van hen ontvangen hoor je thuis in een bepaalde groep die op een bepaalde manier beheerd wordt. Jij laat het gebruik van deze testen toe omdat jij gelooft dat hun kennis en macht met betrekking tot gezondheid de jouwe ver overstijgt. Je wilt blijven geloven dat zij je kunnen helpen en je bent blij dat jij de verantwoordelijkheid voor je leven kan afstaan, waardoor je slachtoffer wordt van jouw leven, van de situatie waarin jouw leven is verzeild geraakt. Je aanvaardt hun beslissing, of hun beslissing en het testresultaat nu overeenstemmen of niet. Waarin zit hier dan het gezond verstand verscholen? Het is allemaal zinvol als je ervan uitgaat dat hun macht groter is dan de jouwe. Dan is hun ‘verstand’ hoger, dieper, uitgebreider, meer waardevol dan het jouwe.
Boerenverstand werd van de tafel geveegd door de opinies van de specialisten, die triomfantelijk zijn voorgesteld als de verkondigers van de enige waarheid. Maar wat men ons voorhoudt houdt geen steek meer, in de zin van ‘gezond verstand’, en toch is het ons aangeraden, worden we gedwongen, om erin te geloven. Het boerenverstand heeft geen waarde meer en de opinie van de zelfverklaarde autoriteit is uitvergroot, en dit alles wordt bewerkstelligd door diezelfde autoriteit. Wat kunnen we dan doen aan dit gespleten waardeoordeel tussen het Zelf en de autoriteit?
Mensen kijken dikwijls naar het ondernemen van agressieve acties om hun ongenoegen met het systeem te uiten en om zich er tegen te verzetten. Wanneer hen, een enkele keer, wordt toegestaan om het systeem te beïnvloeden zijn ze steevast bereid om naar een compromis te zoeken dat ‘een verbetering’ zou moeten zijn, tenminste in verband met die details van het leven waar hun specifiek ongenoegen om draait. Deze activisten zijn blij wanneer het systeem wat veranderingen aanbrengt waar zij voor strijden. Ze verliezen uit het oog dat het juist het systeem is dat de veranderingen doorvoert, veranderingen die het systeem kan toelaten. Ze verliezen uit het oog dat hetzelfde systeem nog steeds de baas speelt in hun leven. Ze verliezen uit het oog dat er essentieel niets veranderd is, zelfs niet wanneer zij hun wens gekregen hebben. Het systeem gebruikt nog steeds de on-logicamethoden om hun regels op te leggen aan dezelfde bevolking. Kleine veranderingen aanbrengen aan het systeem verandert het systeem niet essentieel en het ontkracht het systeem op geen enkele manier. Het tegenovergestelde is waar. Het systeem verstevigt zijn positie nadat het ingestemd heeft met de veranderingen die sommige mensen wilden. Vanaf nu zijn deze mensen genoodzaakt om het systeem te steunen aangezien het erop lijkt of het systeem naar hen omkijkt, naar hun noden en bekommeringen luistert en bereid is om te veranderen.
Als je gelooft
→ dat de overheid corrupt is,
→ dat het financiële systeem jou armer maakt,
→ dat de sociale zekerheid jouw gezondheidsnoden niet tegemoet komt,
→ dat de politie en het leger niet instaan voor jouw veiligheid,
→ dat het gerecht geen gerechtigheid brengt,
→ dat de media de waarheid achter de feiten niet uitpluist en onthult,
→ dat het schoolonderricht geen vrij denken toelaat noch het uitdagen van ingeburgerde overtuigingen,
→ dat zelf nadenken en uitdrukken wat je zelf denkt niet langer toegestaan is,
→ dat de vrijheid om onafhankelijke levens te leiden ons door de overheid wordt ontnomen,
→ dat de industrie in plaats van het individu bepaalt wat soort leven het individu kan leiden,
waarom draag je dan nog steeds tot dit alles bij? Het doet er niet toe of jij je tegen deeltjes hiervan verzet, erover schrijft, er uiteenzettingen over geeft, of protestbijeenkomsten organiseert. Wat echt belang heeft is of je tot het systeem bijdraagt, zelfs als je dat knarsetandend doet. Het is jouw bijdrage die de bestaande machtsstructuur helpt in stand te houden. Wanneer je echter jouw bijdrage terugtrekt dan verschuift het evenwicht weldegelijk.
Ik begrijp heel goed dat we tot aan onze nek in het systeem vastzitten en dat het moeilijk is, bijna onmogelijk, om ons eruit terug te trekken. Het systeem werd ontwikkeld over een lange tijdsperiode zodat we het overzicht van het geheel niet gezien hebben en we zijn ons niet bewust geweest van de bijdrage die elke kleine ontwikkelingstap geleverd heeft aan het geheel. We hebben niet kunnen zien hoe verrijkend de gevolgen zouden zijn en hoe al die stukjes eigenlijk deel uitmaakten van één grote puzzel. Maar we leven nu in een tijd waarin de overheid zich klaar maakt om alles aan elkaar vast te ankeren, om alle gaatjes en achterpoortjes te sluiten. De verschillende groepen van mensen, hoe men ze ook gecreëerd heeft en op welke manier men ze ook gevangen gezet heeft, worden nu allemaal bijeen gebracht, met mekaar verbonden en bijeengedreven in een koraal waar volledige controle over hun leven een feit zal zijn. Wanneer je de ogen opent dan neem je waar dat uit alle lagen van de bevolking ze samenkomen en dat ze in dezelfde omstandigheden gestoken worden, gebouwd op extreme angst en hopeloosheid. Wat hen samenbrengt is hun afhankelijkheid van het systeem voor hun overleving. Het is nu dat het wijdere beeld zich begint te tonen aan diegenen die het willen zien.
We zijn dus eigenlijk allemaal gevangenen. Het is al gebeurd, in feite, van voor onze geboorte. We maken deel uit van het systeem, met of zonder onze toestemming. We maken deel uit van de volledige globale beweging. We zitten opgesloten, tegen wil en dank. Hoe kunnen we in hemelsnaam hier uit geraken?
Je kan er niet zomaar uit. Je kan je niet uit het systeem wurmen. Ergens, eigenlijk op vele plaatsen, sta je geregistreerd, ben je gebrandmerkt net zoals het vee. Jij behoort toe aan het systeem. Zij zijn jouw eigenaar. Maar als jij je bewust bent van jouw persoonlijke positie en jouw persoonlijke kracht dan zijn er wel dingen die je kan doen. Waar mogelijk beperk je jouw bijdrage. Iedereen zit in een ietwat andere situatie en dus kunnen er geen algemene regels gevolgd worden. Maar wanneer jij je bewust bent van het feit dat al jouw bewegingen, fysiek en mentaal, genoteerd en geanalyseerd worden dan kan dat je helpen om keuzes te maken waar je absoluut niet wil ‘gezien’ worden, en dat kan facebook zijn of een bankrekening. Telkens wanneer je beslist om je eigen bijdrage aan het systeem te verminderen vergroot je je eigen innerlijke kracht, maak jij jezelf meer bewust dat je wel iets kan doen om jezelf te helpen. Beetje bij beetje zal het vertrouwen in jezelf toenemen. Dit staat haaks op de hopeloosheid van de rest van de veestapel. Bewustzijn en kleine maar goed gekozen daden zijn de sleutel.
Het ziet er misschien naar uit dat niets verandert en tot op zekere hoogte is dat ook zo. Bijna niets, niets van betekenis, lijkt veranderd te zijn. Maar je bent niet gebrand op de veranderingen in de buitenwereld, welke volledig onder de controle is van de overheid, maar wel op jouw interne veranderingen. Jouw gevoel van persoonlijke vrijheid is je levenslijn. En wanneer jouw systeem het bewustzijn heeft en de ervaring dat het mogelijk is om iets te doen dan zal de dag zich aanbieden waarop jij ‘de’ grote beslissing kan maken. Je zal op dat moment weten dat als je die specifieke situatie toelaat in je leven je voor altijd, en jouw kinderen meegerekend, opgesloten zult zitten. Jouw persoonlijke alarmbellen zullen rinkelen als gekken en je zal beseffen dat het tijd is voor de grote stap, de stap uit het systeem en de stap op weg naar je eigen pad.
Vanaf dat moment zal jouw leidraad ‘boerenverstand’ zijn. Wat voor jouw gezond verstand lijkt te zijn, gebaseerd op de waarneming van een situatie, zal alles zijn dat je nodig hebt om jouw leven verder uit te bouwen. Nooit meer richtlijnen van buitenaf, die je leiden naar waar zij willen dat je gaat, niet naar waar jouw systeem wilt zijn. De macht van je leven in eigen handen, niet omdat je denkt alles te weten, maar omdat je weet dat jij zelf je weg moeten vinden. Kennis die voortkomt uit persoonlijke ervaring tegenover kennis die je ergens gekopieerd hebt. Kennis gebaseerd op gezond verstand zonder gericht vooropleiding.
De nieuwe wereld begint hier. Wanneer de oude wereld klaar is om alle deuren op slot te doen dan vormen de enkelingen die nog buiten staan het zaad voor de nieuwe wereld. Van dat moment voorwaarts ben je ofwel binnen ofwel buiten. Duidelijke boodschappen voor je geest zullen twijfel en verwarring weg blazen. Met een duidelijk beeld voor ogen over de realiteit van je leven kan de geest op zoek gaan naar de antwoorden voor alle problemen. Het zal een stabiel en een waar beeld hebben over de werkelijkheid van waaruit het een weg vooruit moet vinden, en zal vinden. Het is zoals een kind in een snoepwinkel. Dolgelukkig en zo opgewonden dat het niet weet waar eerst te kijken. Alles is weer mogelijk. Alles kan weer. En alles zal gedaan worden.
Gelukkige geesten vinden oplossingen.
Boerenverstand is jouw reisgids op weg naar die oplossingen.
Juli 2023