Er is geen Ontsnappen aan: Maak een Keuze

Patrick Quanten

 

Ik ben ervan overtuigd dat ik niet de enige ben die zich de vraag stelt, waar gaat dit naar toe? De wereld is aan het hervormen en de menselijke vormgeving is onder snelle reconstructie. Zich af vragen wat het allemaal betekent en hoe het eruit gaat zien lijkt een natuurlijk iets. Nu we de transformatie van onze levens in de tegenwoordige tijd waarnemen duikt de vraag “zie je al wat het gaat worden?” heel duidelijk op in onze geest. Zie je het al? Zie je hoe het leven er gaat uitzien in de nabije toekomst?

Al wat er gebeurd is in de afgelopen twee jaar heeft geleid tot een niet-verplicht vaccinatieprogramma met een product zonder medische licentie waarvan de meerderheid van de bevolking eist dat het opgelegd wordt om ‘levens te redden’. De maatschappij is zich snel aan het opsplitsen in zij die het hebben en zij die het niet hebben: zij met een gezondheidspas (covid) en zij er zonder. Momenteel kunnen mensen nog een tijdelijke pas bekomen (drie dagen vrijheid) door een negatieve PCR-test voor te leggen maar het doel is om iedereen gevaccineerd te krijgen en van dan af is er geen reden meer om tijd te spenderen aan het testen van mensen. De algemene consensus onder de mensen, niet onder de wetenschappers, is dat gevaccineerden niet getest moeten worden omdat zij beschermd zijn en daarom sowieso negatief zullen testen. Deze veronderstelling, die over de hele wereld momenteel empirisch fout blijkt te zijn, vormt de basis waarop het nieuwe normaal, de nieuwe samenleving, wordt gebouwd. Dit is niet langer ‘een complottheorie’ maar een feit.

De maatschappij zal uit twee typen mensen bestaan. Dit soort opsplitsing hebben we nog nooit tevoren gezien: de gevaccineerden en de niet-gevaccineerden. De gevaccineerden krijgen een pas die hen toegang verleent tot het leven, tot alle noodzakelijkheden van het leven, alsook tot vele geneugten van het leven. Je zal deze pas moeten tonen bij het betreden van winkels, kantoren, banken, filmzalen en theaters, openluchtstadia, en zelfs je eigen stadspark. Zonder deze pas zal je enkel een korte afstand verwijderd mogen zijn van je woonst en andere weggebruikers zullen via hun smartphone verwittigd worden dat een niet-gevaccineerde, die een directe bedreiging vormt voor hun gezondheid, zich in hun buurt bevindt. Jouw positie en verplaatsingen zullen voortdurend in het oog gehouden worden aangezien jij wettelijk verplicht bent om je smartphone te allen tijde op je persoon te dragen, waardoor informatie continue doorgestuurd wordt naar een centraal monitorsysteem. Je mag dit vergelijken met de enkelband die veroordeelden moeten dragen wanneer ze voorwaardelijk vrij gelaten worden. De voorspelling is dat de overheid binnenkort de mogelijke fraude en het misbruik van de smartphone app zal overkomen door het inplanteren van een microchip onder de huid van elke niet-gevaccineerde persoon om zeker te kunnen zijn dat de informatie over hun bewegingen en locatie te allen tijde correct is.

Dat is het beeld dat sommigen onder ons tot ontplooiing zien komen wanneer we de gebeurtenissen op de voet volgen. Ik vraag me af of jij het nu ook ziet. Je zal misschien denken dat je dit niet wilt en dat jij je hiertegen zal verzetten. Je zal misschien op straat staan protesteren. Je zal misschien naar de verantwoordelijke minister schrijven om je beklag te maken. Je zal misschien overwegen om de regering voor de rechtbank te sleuren. Maar heb je gemerkt dat al dit verzet al gepleegd werd in vele verschillende landen en dat er niemand in geslaagd is om een echt succes te boeken? Het uitrollen van het plan voor de nieuwe wereld wordt onverstoord vervolgd. Of je het nu graag hebt of niet, het staat te gebeuren en vergeet vooral niet dat de reden, waarom deze ontwikkeling zelfs niet onwettig is, te vinden is in een structuur die we met z’n allen ondersteunen: democratie.

Het nieuwe systeem zal geënt worden op een democratische regelgeving. In een democratie beslists de meerderheid voor iedereen. De meerderheid heeft de volledige macht over elke burger, of deze het nu eens is of niet met de gedachtegang en plannen van de overheid. Dus zal jij, als een vaccinatieweigeraar, moeten meedoen met de regels zoals die door de meerderheid voor het goed van iedereen uitgevaardigd worden. Dit systeem van regeren hebben we op luid applaus ingelijfd en de rest van de wereld opgelegd als zijnde het enige echte vrije systeem, waarin elke burger een stem heeft, gehoord zal worden en naar geluisterd zal worden. We hebben niet gezien dat eens jouw stem en mening uitgebracht is, eens jij jouw persoonlijke voorkeur hebt uitgesproken, jij moet zwijgen en gedwee moet volgen. Dit is de regel van deze ‘vrije’ wereld. Democratie is een wettelijk dictatoriaat en wij hebben het de macht gegeven die het momenteel houdt. Democratische regeringen regeren het land door middel van lobbyen. Het is het rechtstreeks aandringen bij de regering dat het land de ene of de andere richting zal uitgestuurd worden. Iedereen mag aan de jas van de regering trekken in verband met gelijk welk thema. Denk nu even na over welke richting zo’n regering zal uitgaan wanneer het van alle kanten bestookt wordt. Aan de ene kant sta jij te schreeuwen over de gevolgen voor de individuele gezondheid van het dragen van mondmaskers voor meer dan 10 minuten en aan de andere kant is er een multi-miljarden industrie die het heeft over de gezondheidsvoordelen (en de implicaties op gebied van tewerkstelling en belastinginkomen voor de regering) van een globaal vaccinatieprogramma. Zeg maar wat deze democratische - door de burger, voor de burger – regering zal kiezen en welke weg het land wordt opgestuurd.

Vandaar dat jij in deze vrije wereld de keuze hebt om ofwel de gevaccineerden te volgen zodat jij ook je pasje krijgt ofwel niet gevaccineerd te blijven en dan de toegang tot de noodzakelijkheden van het leven ontzegd te worden. Tot deze behoort ook contact hebben met familie en vrienden. Dit is de eenvoudige structuur van de nieuwe maatschappij, die de oude complexe structuur, waarin we met z’n allen opgegroeid zijn, gaat vervangen. Er zal niet langer een hele serie van uitzonderingen op de regel zijn. Er zullen niet langer vele verschillende wettelijke constructies zijn. Eenvoudig betekent ook meer controle.

Nochtans is de realiteit niet zo eenvoudig. Inderdaad, iedereen die de vaccinatie weigert zal uitgestoten worden. Dat is nog rechtlijnig en eenvoudig maar, zoals steeds het geval is, het leven is niet zwart-wit.

De mensen waarover de autoriteiten beslist hebben dat ze niet gevaccineerd kunnen worden ondanks hun bereidheid zullen toch een pas ontvangen, ook al vertelt de logica ons dat zij een even groot gevaar betekenen voor de gezondheid van de gevaccineerden als gelijk welk ander niet-gevaccineerd persoon. Maar omdat het ‘hun fout niet is’ kunnen ze niet worden uitgesloten. Het zich bereid tonen om een goede burger te zijn moet beloond worden. Dit werd al beslist en werd duidelijk gecommuniceerd. Maar het idee, zoals dat nu op tafel ligt is om de gezondheidspas te overhandigen aan diegenen die ‘volledig’ gevaccineerd zijn. En daar ligt een probleem dat de overheid niet uit de weg kan gaan.

Op de eerste plaats vinden we al vele mensen die hun eerste vaccinatie gehad hebben en besloten hebben om er mee op te houden vanwege erg heftige ervaringen na de eerste dosis. Wanneer een arts, de autoriteit, dit voor jou beslist dan kan je opgeschoven worden in de categorie van ‘bereidwillig maar onbekwaam’ en zou men jou eventueel nog een pas kunnen bezorgen. Als, daarentegen, jij zelf tot deze conclusie en tot dit besluit gekomen bent en de autoriteit het niet met je eens is dan kan jij je pasje wel vergeten, ook al ben je dan eenmalig gevaccineerd. Aangezien dit een groeiende groep is, mensen met duidelijk slechte ervaringen na het ontvangen van het vaccin, zal de tijd een cruciale rol spelen in het verder verloop. Als tegen de tijd dat de gezondheidspas in de gehele maatschappij een vereiste geworden is deze groep afgesloten wordt van hun familie en sociale kring en zij zich hiertegen verzetten op grond van het feit dat zij goede burgers zijn die bedrogen zijn uitgekomen door de regering dan zou dit wel eens kunnen leiden tot heel vervelende situaties en conflicten. Als, aan de andere kant, de groep nog relatief klein is en kan ingedijkt blijven door snelle en directe onderdrukkingsmaatregelen van de autoriteit dan blijft de controle volledig in handen van de nu regerende macht. Dus het zullen niet ‘de anti-vaxxers’ (wie heeft dat woord uitgevonden?) zijn die een potentieel probleem vormen voor de overheid maar wel de gewillige mens die een ervaring heeft opgedaan, die hem heeft wakker geschud, die hem iets meer van de werkelijkheid laat zien, die het echte probleem gaan zijn.

En dit scenario blijft niet beperkt tot de tijd van de overgang zelf. Hoe moet dat verder wanneer de autoriteit nood heeft aan het vaccineren van elke burger met een booster elke zes maanden alvorens hun pas verlengd of vernieuwd wordt? Of hoe zullen mensen reageren wanneer blijkt dat men hen vraagt om nog meer vaccinaties te ondergaan (allemaal ongetest en zonder licentie) om hen te beschermen tegen nieuwe varianten, zeg maar één of twee maal per jaar? De autoriteit zal met een verklaring moeten komen waarom mensen nog steeds ernstig ziek worden, op een gelijkaardige manier als ze voordien ziek werden, nadat ze volledig gevaccineerd zijn en gescheiden zijn van de niet-gevaccineerden. Uiteindelijk zal het verhaal van dat ene contact, een niet-gevaccineerd persoon die in mijn tweemeter ruimte verzeild geraakt is en de oorzaak is van de ziekte van mijn moeder, geen steek meer houden. Hun antwoord op deze waarnemingen is ‘virusvarianten’ waarvan men allereerst zal uitgaan dat jouw vaccin een bescherming biedt – om mee te beginnen volstaat een percentage! – maar uiteindelijk zal men moeten toegeven dat er een betere en meer bescherming nodig is. Dan wordt de vraag, hoeveel mensen dit zullen weigeren omdat ze het als een straatje zonder einde gaan zien? Hoeveel meer mensen zullen met slechte ervaringen zitten van voorgaande vaccinaties en alle verdere injecties weigeren? Het zal niet zo lang duren alvorens deze goed-beschermde maatschappij scheuren begint te vertonen en uit elkaar begint te vallen wanneer de groep die ze zelf hebben samengesteld, gekozen en ondersteund – de volledig gevaccineerden – uit elkaar valt vanwege de slechte ervaringen die de volgzame mensen zelf zijn tegengekomen. Dan draait het niet langer rond complottheorieën of misinformatie, fake news. De waarheid is dat het nooit om die zaken gedraaid heeft. Het ging altijd over persoonlijke ervaringen van mensen. Eigen observatie vormt de basis van het in vraag stellen van het officiële verhaal, niet de woorden van een dolleman die wat onzin uitspuwt. Zoek naar de waarheid achter de verhalen en je zal telkens weer stoten op waargebeurde verhalen en echte menselijke ervaringen.

Wel, kan je het nu zien? Laten we dan wat meer persoonlijk worden. Hoe ver ben je mee in dit verhaal? En voor velen onder jullie, waar ligt jouw breekpunt? Ben jij in staat om zonder vaccinatie verder te kunnen leven of zit je helemaal vast in het systeem van werk, familie, kinderen en kleinkinderen, van schulden, gewoontes, wensen en zo meer? Vind je dat het de moeite loont om gevaccineerd te zijn zodat je weer ‘vrij’ op reis kan? Of naar een voetbalwedstrijd? Maar wat doe je als het daar niet bij blijft? Wat als er steeds meer en meer van jou gevraagd wordt en jij persoonlijk meer en meer mensen kent die voor het leven getekend zijn door de vaccinatie? Oh vergeef me, dat is een opmerking die thuishoort in de hoek van de complottheorieën? Ook goed dan.

Wij leren door te lijden. Als het niet genoeg pijn doet dan gaan we het opnieuw doen in de hoop dat het allemaal wel goed komt. Dat is hoe we in mekaar steken. Ik weet dat sommigen onder jullie gezegd hebben dat ze nooit zullen kiezen voor vaccinatie maar het voor je eigen ogen zien optrekken van de Berlijnse Muur tussen ‘hen’ en ‘jou’ en er achter komen dat de meeste van je familie en vrienden in de ‘hen’ categorie thuishoren doet zoveel pijn dat je het niet langer kan uitstaan. Wanneer woorden harde realiteit worden dan betekent een mening of opinie niet meer zoveel. Het is de pijn van de confrontatie die we voelen. Het is die pijn die ons dwingt om te beslissen wat er nu met ons moet gebeuren. Vergeet jouw opinie, jouw principes. De autoriteit heeft zich op geen enkel moment gedurende dit hele verhaal laten verleiden tot een echte discussie over geen enkel van de aspecten van de transformatie van onze wereld die zij aan het doorvoeren zijn, omdat ze altijd geweten hebben dat wanneer de pijn van de realiteit doordringt het verzet bij de mens ophoudt en dat ze sowieso ‘de juiste keuze’ zullen maken. Het helpt wanneer je het hele plaatje iets eerder in de gaten hebt. De autoriteit die dit spektakel in mekaar gestoken heeft (geloof je nog steeds dat het een complottheorie is?) heeft altijd geweten waar het naar toe zou gaan en hoe het ruimere plaatje eruit zag. Dit betekende dat er voor hen nooit een nood geweest is om zich in een gesprek te engageren over mensenrechten, persoonlijke vrijheden en andere gelijkaardige thema’s omdat zij altijd wel wisten dat mensen, zelfs de luidruchtigen of de tegenwringers, zich ‘gedwongen’ zouden voelen om de enige optie te kiezen die voor hen beschikbaar is.

Met ‘autoriteit’ bedoel ik niet jouw regering aangezien jouw land schulden heeft die het nooit meer kan terugbetalen. Met andere woorden, jouw land is verkocht en wie jij ook gelooft de geldschieter is, het is die persoon of groep die het land in zijn macht heeft en het land feitelijk bezit. Dus is de autoriteit eigenlijk de macht die de beslissingen neemt en, toch wel opmerkelijk, deze beslissingen zijn in bijna elk land op aarde precies dezelfde. Gaat er nog geen rood vlagje wapperen in jouw geest? Zou het kunnen dat er één enkele macht achter al de regeringen staat? Wees voorzichtig, je komt hier verrekt dicht bij een complottheorie!!

Mensen nemen nota van de pijn die ze waarnemen. Het is op dat punt dat ze serieus overwegen om veranderingen door te voeren die ofwel de pijn op korte termijn zal verminderen ofwel om ervoor te zorgen dat het zich niet meer zal herhalen. Voor sommigen onder ons is het de wetenschap dat vaccinaties een onnodig attribuut is in gezondheid en dat het enkel bijdraagt tot de toxiciteit van het systeem, hetgeen ons laat besluiten dat we onze toekomst op een andere basis moeten gaan bouwen, ongeacht de kostprijs. Voor anderen zal deze kostprijs op dit moment te hoog lijken. Zij hopen dan dat, alhoewel het er niet goed uitziet, het in de toekomst beter zal zijn, het nog wel zal meevallen, als ze het maar wat langer kunnen uitzingen. Dus volgen ze de richtlijnen maar de vraag is wanneer is het een brug te ver? Wanneer zal men iets van hen vragen of hen iets willen laten doen dat erover is? Er komt een punt, ergens in de toekomst, waar je eruit zou willen stappen en dat punt wordt bepaald door de ervaring van pijn. Hoeveel en wat voor soort pijn zijn we bereid te dragen?

Alhoewel we op dit moment doorheen een proces gaan waar we duidelijk onze kracht overdragen aan een buitenautoriteit die voor ons bepaalt wat gezondheid is en hoe we dat kunnen bereiken, het is en blijft een proces dat zelflimiterend is. Elke buitenautoriteit die regels en maatregelen oplegt aan een groep mensen voor het goed van elk individu binnen die groep zit in een doodlopende straat. Het leven is een individueel proces, gebaseerd op het unieke van elk individu en op de verschillende reactiepatronen van elk individu op de stimuli van het leven. Dus hoe meer ruimte een individu krijgt en hoe meer tijd om zijn eigenheid te ontplooien hoe meer evenwichtig deze persoon zal zijn, hoe gezonder deze persoon zal zijn en hoe gelukkiger deze persoon zal zijn. Het opleggen van gedrags- en reactiebeperkingen op dat leven beperkt de ontwikkeling van dat individuele leven, zorgt voor ziekte en conflict.

Wanneer je dit door hebt dan is het overduidelijk dat de nieuwe wereld zoals die zich momenteel aan het vormen is mensen in alle aspecten van het leven beperkingen oplegt en controle wilt hebben over die individuele levens. Alles moet aan controle en toezegging onderworpen worden, geëvalueerd worden met het gevolg dat er geen vrijheid meer zal bestaan voor spontane individuele expressie. Dit leidt tot verval en dood. Dit soort van maatschappij is enkel een korte levensduur beschoren en zal vanzelf doodgaan, verdwijnen, zonder nood aan een virus, een terrorist of een anti-vaxxer. Het gaat dood enkel en alleen omdat de zuurstof niet langer circuleert. Controle resulteert in conflict en verval. Het controleren van het leven van elk individu zal leiden tot conflicten die ofwel binnen in de persoon zullen uitgevochten worden met de dood van het individu tot gevolg, ofwel buiten de persoon met als gevolg een revolutie, ook eindigend in dood. Hoe dan ook, het eindresultaat van dat soort cultuur, van dat soort maatschappij, staat in steen geschreven. Het vraagt enkel wat tijd.

Het enige is dat je op valse hoop leeft als je gelooft dat jij het einde van deze maatschappij in jouw leven nog gaat meemaken. Een mensenleven duurt een flits op de tijdsschaal van het universum. Het universum jaagt zich niet op over het feit dat de kleine Patrick een beter leven ‘verdient’. Op dit moment moeten we ons eigenlijk alleen bezig houden met de vraag hoe we in deze turbulente tijden gaan overleven.

Vergeet maar wat de juiste beslissing is. Martel jezelf niet met moraliteit. Maak gewoon een keuze. Accepteer je eigen keuze en leef ernaar. Wees je ervan bewust dat op een later tijdstip een andere keuze kan maken. En wanneer dat gebeurt dan is dat geen bewijs dat je eerste keuze fout was. Andere tijden, andere omstandigheden. Dat was toen en nu is nu. Het voorbije moet ook niet ongedaan gemaakt worden. Het maakt een essentieel deel uit van wie je nu bent. Wanneer je gekozen hebt om niet gevaccineerd te worden dan moet je aanvaarden alles wat men je afneemt. Als je vindt dat je moet toegeven en je laat je vaccineren dan glimlach want je hebt je geest een weg vooruit aangeboden. Je hebt je leven uit het moeras gehaald. Het kan weer vooruit. Je hebt weer een toekomst voor je liggen. Door een keuze te maken en je leven dan naar die keuze te richten verwijder je het conflict uit je leven en leef je weer. Wees blij hierom. Wanneer, ergens in de toekomst, men jou een andere vraag stelt of dezelfde vraag onder andere omstandigheden dan zal jouw antwoord misschien grondig verschillend zijn, en ook dat is helemaal aanvaardbaar. Op dit moment moet je een manier vinden om verder te kunnen leven. Wees niet beschaamd als je moet toegeven dat je eigenlijk geen andere keuze hebt. Jij bent de enige die daar een mening over kan hebben. Jij bent de enige die die keuze in de hand heeft. Jij moet je keuze tegenover geen ander rechtvaardigen. Vindt jouw weg van de minste weerstand.

Het is een hulpmiddel als je enig idee hebt over het ruimere beeld, ook als de toekomst eigenlijk maar speculatie is totdat het gebeurt. Maar maak er geen zelf-marteltuig van. Bekijk het als informatie, kennis, die je opbergt in jouw bibliotheek en waar jij, bij tijd en wijle, even vertoeft. Maar het merendeel van je leven speelt zich elders af, op straat, in het gezelschap van anderen, brood bakkend of de krant lezend. Maak keuzes die je toelaten om een leven te leiden.

Je maakt een keuze en je leeft ernaar. Bevrijdt jezelf van je eigen ketens.

Wees gerust dat de andere maatschappij, de andere manier van leven, de natuurlijke weg van zijn, er voor je zal zijn wanneer jij daar klaar voor bent. Van waar jij je nu bevindt kan je het misschien niet zien maar ik kan je verzekeren dat het er wel is. Het leeft en is gezond.

 

Augustus 2021