In je Kracht staan

Patrick Quanten

 

Toen ik op deze wereld kwam had ik alle kracht die in mij zat nodig om dit te bewerkstelligen. En dat was voor jou niet anders. Die kracht en vastberadenheid kwam van binnen in mijzelf, van nergens anders. Ik had die kracht al. En dat was voor jou niet anders. Het was de kracht mij gegeven door de natuur die me in dit leven bracht. Het was mijn natuurlijke bekwaamheid om te leven. Het was de kracht van het leven dat mijn incarnatie toen al bezat. Die kracht kwam niet uit mijn omgeving. Het was mijn eigen kracht. En dat was voor jou niet anders. Jij had de innerlijke kracht om te veranderen van een volledig afhankelijk leven, gedurende de zwangerschap, naar het begin van een onafhankelijk leven, het jouwe. De kracht die er nodig was om aan dat leven te beginnen was in jou aanwezig.

Het is diezelfde kracht die ons nu onderhoudt. Als je niet de natuurlijke aanleg hebt om in leven te blijven zal je sterven. Het leven zal dan eindigen. Jouw kracht ligt binnen in jezelf en kan niet vervangen worden door gelijk welke kracht aan de buitenkant. Je kan 'je batterijen opladen' maar je kan de batterijen niet vervangen. Het niveau van je innerlijke kracht kan over tijd variëren maar het zal altijd aanwezig zijn zolang je leeft. Dan wordt het leven niets anders dan het onderhouden van die kracht, naar best vermogen. Dit vraagt wat aandacht en een beetje inspanning van ons.

We moeten ons bewust zijn van een aantal belangrijke zaken in verband met deze innerlijke kracht.

1. De kracht is enkel bedoeld voor het specifieke leven dat jij leidt.

2. De kracht is bedoeld om jouw leven te onderhouden binnen de omstandigheden van dat leven.

3. De kracht kan met mate of in overdaad gebruikt worden.

4. De kracht is niet eindeloos en eeuwig.

1. Een Specifiek Leven

Je begint jouw leven als een cel. Die cel komt tot stand onder een specifieke consternatie van omstandigheden, vastgelegd in de omgeving waarin je in een later stadium terecht zal komen. Dus is de eerste cel van jouw fysieke leven al specifiek voor de omstandigheden die je in je latere ontwikkeling zal tegenkomen.

Vanuit die eerste cel wordt een basis fysieke creatie gevormd die uitdrukking geeft aan al de verschillende kwaliteiten die in de cel aanwezig zijn. De menselijke vormgeving die jij begint te krijgen als een foetus zijn uitdrukkingen van de cellulaire blauwdruk die gedragen wordt door die eerste cel. De kracht van het natuurlijke proces van 'tot leven komen' wordt gebruikt om een fysieke en mentale vorm te geven aan die mens waarin de capaciteiten opgesloten liggen om te overleven in de omgeving die hij/zij zal tegenkomen. De baby is klaar om te wereld in de ogen te kijken, heeft de innerlijke kracht om te leven op zijn of haar heel specifieke manier. Niemand anders heeft precies dezelfde combinatie van kwaliteiten, vaardigheden en begripsvermogen. De baby is een unieke constructie en dit zal leiden tot een uniek leven gebaseerd op deze constructie.

En dan kies je het moment om het toneel van deze wereld te betreden als een onafhankelijke – een minder afhankelijke – mens. Deze onafhankelijkheid zal zich snel uitbouwen zodat jij klaar bent om je eigen kracht te gebruiken in de wereld rondom je. Het moment van je geboorte is de poort waardoor je jouw uniek fysieke leven binnenstapt. Dat moment wordt gekleurd door het geheel aan omstandigheden waarvan wij, als ouders, ons van sommige wel bewust zijn en andere compleet links laten liggen en vergeten. Deze omstandigheden zijn onder meer de gezins- en familiestructuur, de leefomstandigheden van het gezin en de conditie waarin de mensheid als een geheel zich op dat moment bevindt. Maar er zijn meer omstandigheden zoals bijvoorbeeld de seizoenen, de stand van de zon en maan, feitelijk de hele stand van het universum relatief tot de plaats en tijd van jouw geboorte hier op aarde. Jij kiest het beste moment voor jezelf om jouw omgeving te tonen dat je klaar bent om het leven aan te vatten. Jij kiest de 'beste' combinatie van energieën. Deze keuze geeft jou de best mogelijke start in het leven aangezien de omstandigheden het beste zijn zoals ze kunnen zijn, bekeken vanuit jouw innerlijk perspectief. Nu ontplooi jij je kracht. Nu ga je op je eigen benen leren staan en je weg in die buitenwereld 'uitkerven'. Nu ben je klaar om je plaats in te nemen in die buitenwereld.

Helemaal klaar voor een heel specifiek nieuw leven!

2. Je Leven Onderhouden

Dan wordt het een zaak om in die bedreigende wereld rondom je te overleven. Inderdaad is de hulp die je ontvangt van anderen, zoals je ouders en anderen, om je te voeden (fysiek en mentaal), om je aan te moedigen (fysiek en mentaal), om je te beschermen (fysiek en mentaal) zeer welkom. Maar de drijfkracht achter jouw overleving is je eigen innerlijke kracht. Zonder het ontplooien van die kracht zal je leven uitdoven, ongeacht wat anderen proberen voor je te doen. Wat jouw leven onderhoudt is je eigen kracht.

Deze kracht sijpelt uit de structuur die een tijd voordien gecreëerd werd en die een ingebouwde capaciteit heeft om te groeien en uit te breiden. Uitbreiden betekent letterlijk 'het vergroten in omvang, cijfers of belangrijkheid'. Dit duidt erop dat je aan het vergroten bent in de buitenwereld zodat je steeds meer ruimte begint in te nemen (fysiek en mentaal). Het vereist kracht om de buitenwereld verder weg te duwen zodat er meer ruimte komt voor de binnenwereld, meer ruimte om in te leven. De buitenwereld krimpt terwijl jij uitzet. Dit is het directe resultaat van de innerlijke kracht die jij spendeert aan je groeiproces. Op fysiek vlak neem je niet zoveel ruimte in, hoe groot en omvangrijk je lichaam ook mag worden. Het is niet zo moeilijk voor andere mensen om 'rond' de ruimte van je lichaam te geraken. Om rond het niet-materiële deel van jouw leven te geraken, het mentale en psychologische deel, heeft men veel meer moeite. Het blijkt zo een invloed uit te oefenen op de buitenwereld dat zelfs als je fysiek niet langer aanwezig bent je nog steeds ruimte inneemt in alle andere aspecten van het leven. Je bent nog steeds aanwezig. Je neemt nog steeds die ruimte in.

Het onderhouden van het leven is veel meer een niet-materiële aangelegenheid dan het gaat om de fysieke ruimte die je inneemt en waarin je groeit. Wie je bent kan niet omschreven worden door je fysiek voorkomen. Je beïnvloedt de wereld op vele andere manieren en het is juist daar waar het leven ofwel onderhouden wordt ofwel gekortwiekt wordt.

Het onderhouden van het leven betekent dan dat je moet uitbreiden, vergroten, wie je bent. Je moet groei toelaten binnen in je eigenste zelf. Dit is niets anders dan een leerproces, net hetzelfde als toen je een baby of peuter waart. Je leert steeds meer over je eigen omgeving en wat je leert helpt je om zelf te groeien en de buitenwereld geleidelijk verder en verder weg te duwen. Je creëert op deze manier leven en je onderhoudt op deze manier het leven. Het enige dat je van leven voorziet is de kracht die uit je innerlijke zelf sijpelt. Het is je eigenste zelf dat je leven onderhoudt, tegenover de druk van de buitenwereld.

Niemand kan jou leven schenken, enkel jijzelf kan dat doen.

3. Het Gebruik van je Kracht

Kracht wordt gebruikt om het leven te onderhouden, maar hoeveel kracht is er vereist om zo'n onderneming tot een goed einde te brengen? Dat hangt voornamelijk van twee dingen af. Ten eerste, hoe snel en hoe efficiënt leer jij je lessen? Je moet je persoonlijke omgeving heel goed kennen om waardevolle beslissingen te nemen over waar wel tegenin te gaan en wat los te laten. Ten tweede, hoeveel energie spendeer je aan jezelf in tegenstelling tot energie die je ergens anders verbrandt? Je moet begrijpen dat je eigen behoeften een grotere prioriteit zijn dan al het andere.

De kracht die gebruikt wordt om jouw eigen leven te creëren en te onderhouden is gericht tegen de buitenwereld. Je moet namelijk een ruimte uitbeitelen (veelal mentaal) in jouw omgeving, een ruimte waarin jij jezelf kan zijn zodat jij je eigen leven kan onderhouden. Maar, je kracht richten tegen de buitenwereld klinkt heel erg naar vechten en conflicten. En soms is dat zeker zo. Nu is een goed moment om ons bewust te zijn van een oude wijsheid in verband met conflicten. Je kan ze niet allemaal winnen. Aan het begin van dat onafhankelijke leven heb je de neiging om ze allemaal bij de keel te grijpen. Alle onrechtvaardigheid moet bekampt worden. Alles wat volgens jou niet 'juist' is daar ga je mee in conflict, rebelleer je tegen. Doorheen al dit geweld is het van levensbelang dat je leert welke gevechten je als overwinnaar afsluit en bij welke je in 't stof bijt. In elke oorlog is het belangrijk om de kracht waar je tegenover staat op een correct manier in te schatten. Dit is waar voor familiestructuren, voor school- en werkomgeving, voor de gehele menselijke samenleving. Ken je vijand. Het kennen van z'n krachten en zwakheden laat je toe om niet alleen de veldslagen te kiezen maar ook de manier waarop jij je in het conflict positioneert. Waarom is dit zo belangrijk?

Wanneer je in een conflict stapt en je hebt de kracht van de tegenstrever serieus fout ingeschat dan ga je een degelijk pak slaag krijgen en gaat het veel pijn doen. Veel pijn doen betekent dat je veel meer energie gestoken hebt in dit pad naar overleving toe. Je hebt een hoop energie kwijt gespeeld, enkel en alleen omdat jouw inschatting van de situatie onjuist was. Aangezien wij, in de loop van een gans leven, veel gelijkaardige conflicten tegenkomen gaat het ons een pak helpen als we geleerd hebben uit voorgaande gebeurtenissen en wij energie kunnen sparen in plaats van het weg te gooien in conflicten die ons meer gaan 'kosten' dan ze waard zijn.

Dit alles klinkt heel erg als een bevestiging van de theorie van Darwin over 'de overleving van de sterkste'. Aan het einde staat de sterkste nog overeind en al de rest is vergaan. Maar wat nu blijkt is dat het eigenlijk niet zozeer over kracht en geweld gaat maar dat overleven veel meer een kwestie van intelligentie is, van slimheid en vernuft. Hoe sneller je er achter komt hoe jouw omgeving functioneert hoe gemakkelijker en hoe efficiënter het wordt om de juist compromissen te sluiten, de juiste banden te smeden. Je leert om sommige zaken te laten zoals ze zijn en een weg te vinden om met die dingen, die situaties, verder te kunnen leven in een symbiotische relatie. Leven gaat voornamelijk over het vinden van vrede in jouw wereld en veel minder over voortdurende conflicten en veldslagen. Door te leren hoe de natuur het grotere levenskader, die grote buitenwereld, beweegt, leer je wat jij kan verschuiven en wat je niet kan. Dit laat je toe om niet-noodzakelijke gevechten, gevechten tegen de natuurlijke gang van zaken, uit jouw wereld te bannen. Om dat te bewerkstelligen gebruik je jouw leerkwaliteiten. Je verruimt jouw geest door het op te vullen met natuurlijke kennis zodat je jouw kracht niet verkwanselt.

Kies je oorlogen zelf. Het instappen in een conflict zou enkel moeten gaan over het verdedigen van je eigen noden, niet over je wensen. Als je echt iets nodig hebt in je leven dan zijn de keuzemogelijkheden ofwel ervoor te vechten ofwel dood te gaan. Dan weet je ook dat je alles in dit gevecht kan steken wat je hebt, aangezien je er zonder toch niet kan leven. Dit soort gevechten kom je niet vaak tegen in je leven. Meestal wanneer we in een strijd verwikkeld geraken is dat om iets dat we wensen of om iets waar we in geloven. Als je dan bereikt wat je voor ogen had, voor weinig inspanning, zonder dat je massa's energie daarin steekt, dan heb je dat goed gedaan. Wanneer je echter enorme tegenslagen tegenkomt onderweg dan moet je opletten om niet te ver te gaan, niet meer energie er tegenaan te gooien dan je werkelijk beschikbaar hebt. Een klein voorbeeldje. Je ziet een appel onder een boom liggen en je wilt die appel hebben. Je hand reikt uit om de appel op te rapen (energieverbruik) en iemand kletst je op je vingers met een stok. Je trekt je hand terug. Je kijkt naar de appel en je wilt nog steeds die appel hebben. Je reikt er opnieuw naar uit en opnieuw word je op de vingers getikt, ditmaal nog harder. Nu kijk je op en je ziet een struise man op je neer kijken. Je begint een discussie. De appel ligt onder een openbare boom en dus heb je het recht om die op te rapen. De man wil van geen wijken weten. Hij waakt over de appel en jij kan niets doen om die appel op te rapen. Dan haak je af, toch voor nu. Je wandelt weg en je bent nu van plan om vanavond terug te keren en die smeerlap die je tegengehouden heeft om te hebben wat je wou van kant te maken.

Teveel energie steken om te bekomen wat we willen is een gevaarlijk iets. 'Willen' is niet noodzakelijk om te overleven. Je zou ook met minder inspanning te leveren, minder energieverlies, kunnen veranderen wat je wilt. Maak een andere keuze over wat je wenst. Steek er wat energie in en observeer hoe je opponent, je buitenwereld, de kracht die tegen jou inwerkt, reageert. Hoe reageert de omgeving? Als je door een kleine inspanning te leveren bereikt wat je wilt (voorover buigen en een appel oprapen) dan is dat goed gebruikte energie. Maar als je er steeds meer energie moet insteken om te 'bereiken wat je wilt' dan ben je energie aan het verspillen, energie die je nooit meer terug kan krijgen. Dan zou het veel verstandiger zijn om, voorlopig toch, je 'wens' los te laten. Stap niet in een conflict over zoiets onnozels als 'ik wil'. Verander van gedachte en kies iets anders dat je wilt. Dat kost je veel minder energie en levert daardoor een grote bijdrage tot een lang leven.

De kracht om te groeien en te ontplooien komt niet uit jouw omgeving. Je bezit die kracht zelf. Vandaar dat als de meeste van jouw inspanningen, het grootste energieverbruik, naar de buitenwereld gericht is jouw innerlijke kracht snel zal afnemen. Daar kan je op geen enkele manier op lange termijn voordeel uithalen. De buitenwereld zou wel willen dat je zo dom zou blijven, dat je nooit bij zou leren, want als jij je eigen kracht blijft weggeven dan wordt de buitenwereld machtiger terwijl jij continu verzwakt. En hoe zwakker een persoon wordt hoe meer hulp hij van buitenaf nodig heeft om te overleven. Als je de kracht niet hebt om op je eigen benen je voort te bewegen dan zal de maatschappij je dragen. Alleen zullen dan jouw bewegingen en jouw verplaatsingen totaal afhankelijk zijn van hun 'goedhartigheid' en zal het niet langer op eigen houtje kunnen.

Gebruik je kracht voor jouw innerlijk groeiproces. Bouwen aan de binnenkant is beter dan aan de buitenkant. De buitenwereld is niet van jou. Je innerlijke zelf wel.

4. De Kracht is niet onuitputtelijk

De natuur toont ons dat van een zaadje een hele plant kan groeien en dat die plant zichzelf voor een tijd in leven kan houden. Alle leven heeft een innerlijke levensbron dat het leven uitbouwt tot het z'n limiet bereikt heeft. Het blijft proberen om het leven in stand te houden maar wanneer het groeiproces ten einde is dan zal de aanhoudende buitendruk ervoor zorgen dat uiteindelijk de structuur begint te krimpen en te vervallen. Wij noemen dat 'oud worden'. De fysica legt ons uit dat een nieuwe entiteit met een hoge innerlijke druk zich zal uitzetten, opblazen, in die buitenwereld tot het een maximum omvang bereikt heeft. Deze omvang is bepaald door het evenwicht tussen de druk binnen in de entiteit en de druk van buiten. Het blijft dan rond dat evenwichtspunt hangen voor een tijdje alvorens de steeds veranderende drukomstandigheden van de buitenwereld de binnendruk, die bepaalde limieten heeft, begint terug te dringen. Dit is een natuurlijk fenomeen, net als het leven zelf.

Hier zijn de variabelen waar je rekening mee moet houden.

• de hoeveelheid startenergie aanwezig bij het begin van dat leven

• de hoeveelheid energie die nodig is om elk ontwikkelingsniveau te bereiken op weg naar een volwaardig mens

• de hoeveelheid energie die verbruikt wordt in herhaalde en/of aanslepende conflicten

Het zou kunnen dat jij een grote of een kleine benzinetank meegekregen hebt maar dat bepaalt niet of je een lang of kort leven gaat leiden. Als je gelooft dat je en grote tank hebt en je hebt het gevoel dat het nooit leeg zal lopen dan stop je die benzinetank misschien in een Ferrari die je sneller aan het einde van de rit gaat afleveren dan de gemiddelde mens. Als je beseft dat je weinig energie hebt dan kies je misschien voor een 2PK'tje om je tank in te plaatsen. Dit brengt je ook doorheen het leven maar veel trager, hetgeen je toelaat om met een kleinere tank een langere weg af te leggen dan de gemiddelde, een voller leven te leiden.

Sommige onder jullie denken misschien dat bepaalde individuen gewoon meer geluk hebben en een gemakkelijker leven leiden dan anderen. Dat is een illusie. Ofwel kijk je dan enkel naar bepaalde aspecten van het leven, en dan specifiek naar diegene die voor jou op dit moment moeilijk zijn en gemakkelijk voor de ander. Ofwel heb je geen flauw idee van wat de moeilijkheden zijn in het leven van die ander. Hou je enkel bezig met je eigen leven in de wetenschap dat elke mens gemaakt is voor het specifieke leven dat voor hem/haar ligt. We moeten allemaal energie steken in ons groeiproces naar volwassenheid toe, een proces dat ons onafhankelijkheid geeft en dat leefbaar is voor elk van ons. Sommigen worden genoodzaakt om al vlug in het leven veel energie te leveren terwijl dat voor anderen pas veel later het geval zal zijn. Dat is van geen belang. Wat wel belangrijk is is dat wanneer we tegen onze essentiële conflicten aanlopen, onze absoluut noodzakelijke gevechten, dat we onze lessen leren zodat we onze fouten en verliezen niet moeten blijven herhalen. Het is het blijven proberen om te winnen waar dat onmogelijk is en het blijven oorlog voeren voor anderen dat onze eigen benzinetanken snel doen leeglopen.

Wanneer we ouder worden hebben we allemaal minder benzine in de tank dan waar we mee vertrokken zijn maar dat betekent niet noodzakelijk dat het leven in dat stadium veel moeilijker wordt en snel naar z'n einde rent. Neen, meestal is het zelfs het tegenovergestelde. Het leven wordt wat eenvoudiger voor oudere mensen in de zin dat ze het aanvaarden dat de meeste dingen in hun buitenwereld eigenlijk niet hun problemen zijn. Hun drang om de wereld te redden of te veranderen is voorbij en ze zijn nu 'met pensioen'. Dit betekent letterlijk 'teruggetrokken van de arbeidsmarkt'. Op latere leeftijd trekken we ons terug van de meeste slagvelden en gaan we een eenvoudiger en 'rustiek' leven leiden waar we minder energie in de buitenwereld steken. Veelal zie je dat deze mensen zich fysisch actief weten bezig te houden maar aangezien het grootste energieverbruik niet-materieel is (mentaal en psychologisch) moeten we begrijpen dat zij vooral op die vlakken zich terugtrekken. We hebben minder benzine over maar we laten de motor rustig draaien, op routine, en we laten ons over niets meer opjagen. Zoetjes aan. We hebben nu onze noden geïdentificeerd en we hebben onze 'wensen' bijgesteld.

De uitspattingen van energie zijn nodig om te 'vechten' voor ons plekje in de wereld. Eens je wat vaste voet aan de grond kan zetten en eens je beseft hebt dat je niet alle gevechten kan winnen maar dat je wel diegene kan uitzoeken die haalbaar zijn, dan kan je het leven rustiger laten stromen, meer gemoedelijk. Een heel belangrijke factor hierin is vele van je 'wensen' te laten varen. Laat je mee drijven op de stroming zoals zich die aan jou presenteert in plaats van er achter aan te hollen wat je denkt, voelt, gelooft dat het leven jouw verschuldigd is. Als je deze omschakeling niet maakt dan lig je voortdurend in conflict tussen de noden van je innerlijke wereld, waar je de stroming van jouw leven ervaart, en de noden van de buitenwereld waar je in een andere dimensie terechtkomt en waar je het leven van anderen kan ontmoeten en ervaren. Hoe interessant dat ook moge zijn, hoeveel hulp men daar ook kan gebruiken, het is niet jouw leven noch jouw verantwoordelijkheid.

Jouw kracht was een geschenk voor jou om gebruikt te worden in jouw leven. Het is de kracht van jouw leven. Het zorgt ervoor dat jouw leven kan groeien en stromen. Deze kracht is het enige dat je bezit, voor gebruik in jouw leven, maar het is jouw beslissing hoe jij je leven ziet. De mens is de eerste laag in de creatie die dat afzonderlijke beslissingsrecht heeft meegekregen. En of wij het daar moeilijk mee hebben!

Het blijkt dan zo ontzettend moeilijk om het leven zomaar te laten stromen doorheen onszelf. Het brengt ons geen soelaas om er aan te zitten sleutelen, om te proberen het naar onze hand te zetten, hoe wij het zouden 'willen'. En toch blijven we maar proberen!

De verleiding ligt in de buitenwereld.
De waarheid ligt van binnen.

Evolutie is de verandering in de buitenwereld.
Leven is de verandering aan de binnenkant.

 

Juni 2021